Do kosztów uzyskania przychodów może być zaliczona jednak ta część straty, która nie została pokryta odpisami amortyzacyjnymi. Przy czym przez odpisy amortyzacyjne, o których mowa w tych przepisach, należy rozumieć całość dokonanych odpisów, w tym również te, które nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów.
Na podstawie powyższego można stwierdzić, że stratę z tytułu kradzieży środka trwałego zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów stanowi różnica:
- pomiędzy jego wartością początkową a
- naliczonymi odpisami amortyzacyjnymi (stanowiącymi i niestanowiącymi koszty uzyskania przychodów).
Stratę podatkową powstałą w wyniku utraty środka trwałego ustala się w oparciu o ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przy czym na potrzeby podatku dochodowego konieczne jest jej udokumentowanie.
Powyższe uwagi potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w piśmie z 29 kwietnia 2008 r., nr IBPB1/415-10/08/AP/ KAN-1061/02/08 , w którym możemy przeczytać:
„(…)jeżeli kradzież samochodu była następstwem zdarzenia losowego, a wnioskodawca nie przyczynił się do powstania straty, w szczególności dochowując należytej staranności przy pieczy i zabezpieczeniu samochodu, to zostały spełnione przesłanki uprawniające do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, straty powstałej w wyniku ww. kradzieży do wysokości odpowiadającej wartości początkowej utraconego środka trwałego pomniejszonej o dokonane odpisy amortyzacyjne (…)”
