Nieobejmowanie ewidencją bilansową niskocennych składników majątkowych jest uproszczeniem zgodnym z przyjętymi przez jednostkę zasadami rachunkowości. Może ona przyjąć w swojej polityce rachunkowości, że niskocenne składniki majątku spełniające definicję środków trwałych, nie będą wprowadzane do ewidencji bilansowej, lecz będą odpisywane w momencie zakupu bezpośrednio w koszty.
Można w polityce rachunkowości przyjąć, że środki trwałe wprowadzane do ewidencji muszą mieć wartość powyżej 3.500 zł. Ale uwaga - takie rozwiązanie może spowodować brak kontroli nad niektórymi składnikami majątku. Dlatego też dla takich składników powinno się prowadzić ewidencję pozabilansową.
Kierownik jednostki może również podjąć decyzję o wyksięgowaniu z ewidencji bilansowej niskocennych środków trwałych całkowicie umorzonych. W takiej sytuacji wyksięgowanie ich wartości początkowej oraz dokonanych od nich odpisów umorzeniowych należy ująć zapisem:
- Wn 071 „Odpisy umorzeniowe środków trwałych”
- Ma 010 „Środki trwałe”
Przy czym środki te ująć w ewidencji pozabilansowej.