Koszt związany z opłatą komorniczą ujmowany jest na koncie 761 „Pozostałe koszty operacyjne”. Do tego konta należy prowadzić ewidencję szczegółową, która musi zostać dostosowana do potrzeb analitycznych, sprawowania kontroli oraz właściwego sprawozdawania.
Opłaty komornicze związane są z prowadzonym, na wniosek jednostki-wierzyciela, postępowaniem. Pobierane są w oparciu o obowiązujące przepisy i stanowią w jednostce – będącej wierzycielem – koszt.
Pozostałe koszty operacyjne
Konto 761 służy do ewidencji kosztów, które nie wykazują bezpośredniego związku ze zwykłą (podstawową) działalnością jednostki. W szczególności strona Wn konta służy do ewidencji:
- pozostałych kosztów operacyjnych, do których zalicza się m.in.: zapłacone kary, grzywny, odszkodowania,
- odpisane przedawnione, umorzone i nieściągalne należności, jeżeli nie są pokrywane z uprzednio dokonanego odpisu aktualizującego,
- odpisy aktualizujące wartość należności od dłużników,
- koszty postępowania spornego i egzekucyjnego oraz
- nieodpłatnie przekazane rzeczowe aktywa obrotowe.
Na koniec roku obrotowego przenosi się na stronę Wn konta 860 pozostałe koszty operacyjne, w korespondencji ze stroną Ma konta 761. Konto 761 na koniec roku nie wykazuje salda.
Opłaty komornicze mogą być ewidencjonowane na koncie zespołu 2, zgodnego z zapisami
polityki rachunkowości jednostki.
Otrzymane w styczniu a dotyczące (kosztów) roku poprzedniego postanowienia o ustaleniu opłaty komorniczej należy zaewidencjonować w księgach rachunkowych roku poprzedniego. Stanowi o tym art. 6 ustawy o rachunkowości.
Zaewidencjonowana kwota należnej komornikowi opłaty komorniczej, jednostka wykaże w
sprawozdaniu Rb-28S rocznym, jako zobowiązania, uwzględnione w odpowiedniej podziałce klasyfikacji budżetowej. Termin przekazania kwoty należnej na rzecz komornika wynika z otrzymanego postanowienia. Na jego podstawie powinien zostać ustalony charakter istniejącego na koniec roku budżetowego zobowiązania (wymagalne, niewymagalne).
Ewidencja księgowa opłaty komorniczej
Ewidencja czynności związanych z
egzekucją komorniczą powinna przebiegać zgodnie z przedstawionym schematem:
- Wpływ środków (pomniejszonych o opłatę komorniczą i ewentualnie inne koszty związane z egzekucją):
- Wn 130 „Rachunek bieżący jednostki”
- Ma 221 „Należności z tytułu dochodów budżetowych”.
- Uzupełnienie dochodów budżetowych (o opłatę komorniczą i ewentualnie inne koszty związane z egzekucją);
- Ewidencja kosztów komorniczych (opłata komornicza i ewentualne inne koszty związane z egzekucją):
- Wn 761
- Ma konto zespołu 2 lub 130 „Rachunek bieżący jednostki”.
- Przekazanie opłaty komorniczej (jeżeli opłata uprzednio ewidencjonowana była na koncie zespołu 2):
- Wn konto zespołu 2
- Ma 130 „Rachunek bieżący jednostki”.
Wybór sposobu ewidencji zależy jednak od indywidualnych rozwiązań przyjętych przez jednostkę w wewnętrznej polityce rachunkowości.
Podstawa prawna:
- ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.);
- rozporządzenie z 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 289).
Dr Katarzyna Trzpioła, Wydział Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego
Zobacz także: