Komisja Europejska uważa, że świadectwo działalności, nazywane zaświadczeniem o nieprowadzeniu pojazdu, może być stosowane tylko w przypadkach przewidzianych w formularzu, czyli gdy kierowca:
- przebywał na zwolnieniu lekarskim,
- przebywał na urlopie wypoczynkowym,
- miał czas wolny od pracy,
- prowadził pojazd wyłączony z zakresu stosowania rozporządzenia nr 561/2006 lub umowy AETR,
- wykonywał inną pracę niż prowadzenie pojazdu;
- pozostawał w gotowości.
Komisja podkreśliła, że państwa członkowskie nie mają obowiązku wprowadzenia wymogu stosowania zaświadczenia o nieprowadzeniu pojazdu. Jeśli jednak dany kraj tego wymaga, na jego terytorium musi obowiązywać standardowy formularz, który ustanowiono w przepisach unijnych. Wymóg stosowania formularza dotyczy również kierowców z innych krajów.
Formularz trzeba wypełniać maszynowo. Aby świadectwo działalności było uznane za ważne, musi być podpisane przez przedstawiciela przedsiębiorstwa oraz przez kierowcę. Pracujący na własny rachunek kierujący podpisuje się raz jako przedstawiciel firmy, a drugi raz jako kierowca. Tylko podpisany oryginał jest ważny, kopie nie. Formularza nie wolno podpisywać przed jego wypełnieniem ani zmieniać jego treści.
