Karta zwolnionego kierowcy: udostępnienie i skutki niewczytania danych

Do przedsiębiorcy należy zatem decyzja czy dane będzie pobierał ona sam osobiście (formę tę wybierają najczęściej przedsiębiorcy niezatrudniający zbyt wielu kierowców), czy powierzy ten obowiązek swojemu pracownikowi, np. osobie zarządzającej transportem, kierownikowi transportu lub innej osobie. Bywa też, że podmioty korzystają z usług zewnętrznych, wówczas musi tylko w odpowiednich terminach zgłosić się np. do zakładu obsługi tachografów.

Przepisy stanowią, że dane z karty kierowcy należy pobierać:

1. co najmniej raz na 28 dni,
2. przed ustaniem stosunku pracy danego kierowcy,
3. przed upływem terminu rozwiązania umowy, na podstawie której świadczone były przewozy na rzecz podmiotu wykonującego przewozy drogowe,
4. w przypadku utraty ważności karty kierowcy,
5. w oznaczonym terminie – w przypadku żądania przez uprawnione organy administracji publicznej lub uprawnione podmioty.

Jak wynika z powyższego, jedną z sytuacji rodzących konieczność wczytania danych z karty kierowcy jest moment rozwiązania umowy z kierowcą. Przed odejściem z pracy kierowca powinien udostępnić dane ze swojej karty, aby przedsiębiorca miał możliwość ich wczytania i zabezpieczenia. Wczytanie tych danych jest obowiązkiem przedsiębiorcy. On też odpowie za niedopełnienie tego obowiązku – za niewczytanie danych z karty kierowcy zapłaci karę w wysokości 500 zł za każdego kierowcę. Za nieokazanie danych do kontroli w swojej siedzibie zapłaci już dużo wyższą karę, kwota 500 zł będzie bowiem zwielokrotniona przez ilość dni, z których dane nie zostały okazane.   

Za nieudostępnienie swojej karty w celu umożliwienia wczytania danych kierowca nie zostanie ukarany przez służby kontrolne. Jeżeli jednak na skutek tego przedsiębiorca poniesie karę, może wystąpić przeciwko kierowcy z roszczeniem do sądu. Jeżeli wykaże, że poniósł stratę na skutek działania bądź zaniechania kierowcy, ten zostanie zobowiązany przez sąd do pokrycia tej straty.