Kwestia przewozów na potrzeby własne budzi wiele wątpliwości, choćby ze względu na to, że przepisy określają je dość ogólnikowo. Przez to przedsiębiorcy mogą je niewłaściwie interpretować. Sprawdź, kiedy mówi się o przewozach na potrzeby własne i jakich dokumentów potrzebujesz, aby wykonywać je zgodnie z prawem.
Transport na potrzeby własne
Pod określeniem "przewozy na potrzeby własne" należy rozumieć niezarobkowy przejazd po drogach publicznych prowadzony w sposób pomocniczy, a nie wynikający z podstawowego zakresu prowadzonej działalności gospodarczej. Nie ma tu znaczenia, czy odbywa się on z pasażerami czy bez, z ładunkiem czy bez niego. Istotne jest, aby samochód był prowadzony przez właściciela firmy lub jego pracowników, zatrudnionych na umowę o pracę, umowę wyboru lub umowę powołania.
W przypadku umów o dzieło lub umowy zlecenia wymagane jest posiadanie ważnej krajowej licencji drogowej, uprawnienia do kierowania daną kategorią pojazdu, zaświadczenie potwierdzające przejście badań psychologicznych i zdrowotnych, mieć ukończone 21 lat (z wyłączeniem pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej większej niż 3,5 t ale mniejszej niż 7,5 t).
Jeśli przedsiębiorca sam nie zatrudniania pracowników, dopuszcza się, aby pojazdem kierował współmałżonek lub osoba z najbliższej rodziny, która mieszka razem z przedsiębiorcą. Niezbędne jest również posiadanie prawnego potwierdzenia, że dany pojazd jest własnością przedsiębiorcy lub został przez użyczony, wynajęty lub wydzierżawiony itp.
Dokumenty uprawniające do prowadzenia przewozów niezwiązanych z prowadzoną działalnością transportową
Dokumentem, który uprawnia Twoje przedsiębiorstwo do prowadzenia przewozów niezwiązanych z prowadzoną działalnością transportową jest zaświadczenie na krajowy przewóz w celach własnych (wyłącznie na terytorium RP) lub na międzynarodowy przewóz w celach własnych.
Pierwszy wydaje starosta właściwy dla siedziby firmy przedsiębiorcy, drugi - Główny Inspektor Transportu Drogowego. Oba zaświadczenia są ważne do 5 lat. W celu jego uzyskania należy złożyć wniosek do właściwego organu, który powinien zawierać m.in.:
- dane firmy,
- numer w rejestrze przedsiębiorstw lub ewidencji działalności gospodarczej,
- kserokopię zaświadczenia o nadaniu numeru REGON i NIP,
- oświadczenie o zatrudnieniu kierowców,
- typ pojazdów oraz liczbę pojazdów, które będą wykorzystywane do przewozów niezarobkowych oraz
- kserokopie dokumentów potwierdzających ich dopuszczenie do ruchu.
Jeśli nie jesteś właścicielem auta musisz przedstawić potwierdzenie prawa do jego posiadania, np. umowę dzierżawy.
Zaświadczenie wydawane jest decyzją administracyjną.
Zobacz także: