Artykuł 2 ustawy o ZFŚS umożliwia dopłaty pracownikom, bez uzależniania tego prawa od rodzaju umowy łączącej ich z pracodawcą.
Na przykład jeśli w regulaminie ZFŚS pracodawca umieścił zapis informujący o tym, że prawo do korzystania ze środków funduszu mają tylko pracownicy zatrudnieni na podstawie umów o pracę na czas nieokreślony, to zapis ten – mimo wyrażenia na niego zgody przez przedstawiciela załogi – powinien być jak najszybciej usunięty, ponieważ jest sprzeczny z ustawą o funduszu socjalnym, a także przepisami antydyskryminacyjnymi (wynikającymi z art. 183a kp).
Żaden przepis ustawy o funduszu socjalnym nie pozwala na uzależnienie wysokości dofinansowania od wymiaru czasu pracy. Zastrzeżenie takie nie powinno się więc znaleźć w regulaminie ZFŚS, a jeżeli już się znalazło, to powinno być usunięte.
Podobnie sytuacja przedstawia się z zapisami informującymi o tym, że pracownik nabywa prawo do świadczeń z ZFŚS dopiero po przepracowaniu u pracodawcy określonego czasu, np. pół roku. Tego rodzaju ograniczenia są także niezgodne z prawem i nie możemy ich umieszczać w regulaminie. Możliwość skorzystania z dofinansowań nie może być uzależniona ani od stażu zakładowego, ani od stażu ogólnego. Przysługująone po spełnieniu pozostałych warunków, już od pierwszego dnia zatrudnienia. Pracownik zatrudniony w dwóch firmach ma prawo do korzystania ze świadczeń z każdego z funduszy
