Podobnie jak do 28 lutego 2013 roku, obecnie dieta krajowa nie przysługuje:
- gdy podróż służbowa trwa krócej niż 8 godzin,
- za czas delegowania do miejscowości pobytu stałego lub czasowego pracownika,
- w przypadku przejazdu w trakcie delegacji – w dniu wolnym od pracy– do miejscowości pobytu stałego lub czasowego i z powrotem,
- gdy pracownik ma zapewnione bezpłatne całodzienne wyżywienie.
Przed zmianą przepisów przy ustalaniu kwoty diety nie było odniesienia do poszczególnych, posiłków, które zostały zapewnione pracownikowi (całodzienne wyżywienie oznacza trzy posiłki). Od 1 marca 2013 r. kwotę diety za delegację krajową zmniejsza się o koszt otrzymanego w podróży bezpłatnego wyżywienia przyjmując, że każdy posiłek stanowi odpowiednio:
1) śniadanie – 25% diety,
2) obiad – 50% diety,
3) kolacja – 25% diety.
Przykład: Pracownik w lutym pojechał w 9 godzinną delegację, podczas której miał zapewniony obiad. Był to tylko jeden posiłek, a nie całodzienne wyżywienie. W związku z tym za taką podróż powinien otrzymać dietę pomniejszoną o 50% – jednak nie ze względu na posiłek, a czas trwania delegacji. Jeżeli taka podróż miałaby miejsce w marcu, pracownik nie otrzymałby wcale świadczenia (50% diety należne mu z racji czasu spędzonego w delegacji – 50% kwoty pełnej diety przypisane do obiadu).
Nic nie zmieniło się natomiast w zakresie procentowego przypisania odpowiedniej części diety do poszczególnych posiłków w delegacjach zagranicznych.
Bardzo istotną zmianą jest wprowadzenie w odniesieniu do obu rodzajów wyjazdów zasady, zgodnie z którą pomniejszanie diet o każdy zapewniony posiłek stosuje się odpowiednio w razie korzystania przez pracownika z usługi hotelarskiej, w ramach której zapewniono wyżywienie.
Zapisy rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej prowadzą do wniosku, że pełna dieta wypłacona w przypadku zapewnienia pracownikowi, np. śniadania w cenie noclegu, staje się w części „przypisanej do śniadania (25% w delegacji krajowej, 15% w delegacji zagranicznej) świadczeniem nienależnym. Pracodawca nie ma bowiem tutaj wyboru – dieta musi ulegać w takich przypadkach odpowiedniemu obniżeniu.
Przykład: Pracodawca wypłacił pracownikowi, który wyjechał na 10 dni w delegację do Niemiec, pełną kwotę diety. Nie pobrał od pracownika oświadczenia o tym, czy miał zapewnione w ramach opłaty noclegowej śniadania (a do składania takich oświadczeń nie zobowiązują ani przepisy wewnątrzzakładowe, ani nie wskazano na to w poleceniu wyjazdu służbowego). Jednak informacja o możliwości skorzystania ze śniadania w ramach opłaty noclegowej widnieje nie tylko na stronie internetowej hotelu, ale również na potwierdzeniu dokonanej rezerwacji. W tym przypadku pracownik otrzymał nienależnie 73,50 EUR (49 EUR x 15% x 10 dni).
Podstawa prawna: rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 29 stycznia
2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w
państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży
służbowej (Dz.U z 2013 r. poz. 167).
Marek Rotkiewicz, prawnik, wykładowca na szkoleniach dotyczących m.in. tematyki podróży służbowych
Zobacz także:
