Oprócz tego pracodawca powinien również sprawdzić, jakiego rodzaju należności dotyczy egzekucja – czy wszelkich należności otrzymywanych przez pracownika, czy też wyłącznie wynagrodzenia za pracę. Bezpodstawne dokonywanie potrąceń stanowi bowiem wykroczenie przeciwko prawom pracownika, za które grozi kara grzywny od 1000 zł do 30 000 zł. Pracownik, któremu komornik bezpodstawnie dokonał zajęcia należności uprawniony jest natomiast do złożenia do sądu rejonowego skargi na czynności komornika.
Przykład:
Jan Kowalski jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na ¾ etatu w firmie transportowej. Jednocześnie świadczy usługi w ramach umowy zlecenia na rzecz innego podmiotu. Do firmy będącej jego zleceniodawcą wpłynęło postanowienie komornika o zajęciu wynagrodzenia za pracę Jana Kowalskiego. W związku z tym, że Jan Kowalski nie jest zatrudniony w tej firmie na podstawie umowy o pracę, zaś pracę świadczy w ramach umowy cywilnoprawnej, zleceniodawca nie jest zobowiązany do dokonania potrąceń na podstawie otrzymanego postanowienia. Powinien jednak niezwłocznie powiadomić komornika, że Jan Kowalski nie jest pracownikiem, ale zleceniobiorcą. Wówczas komornik powinien wystawić nowe postanowienie o zajęciu wierzytelności.