Nagroda może być wliczana do podstawy wymiaru tylko części świadczeń

Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego pracownikowi nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, jeżeli postanowienia układów zbiorowych pracy lub przepisy o wynagra­dzaniu nie przewidują zmniejszania ich za okres po­bierania zasiłku. W takiej sytuacji pracownik otrzy­muje dodatkowy składnik wynagrodzenia (premię, nagrodę, dodatek) w pełnej wysokości oraz zasi­łek chorobowy, w podstawie wymiaru którego ów składnik dodatkowy zostanie pominięty.

Zapis w zakładowym regulaminie wskazuje, że pra­cownik w okresie pobierania wynagrodzenia cho­robowego, zasiłku chorobowego oraz zasiłku opie­kuńczego zachowuje prawo do nagrody, wówczas nie wchodzi ona do podstawy wymiaru określonych świadczeń.

Wyliczenie świadczeń, w czasie pobierania których pracownik zachowuje prawo do nagrody, powoduje, że wypłata innych świadczeń określonych w usta­wie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa po­wodować będzie wliczanie nagrody do podstawy wymiaru tych świadczeń. Co prawda do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nagroda nie będzie wliczana, w regulaminie bowiem wyraźnie wskaza­no, że pracownik zachowuje do niej prawo w czasie pobierania zasiłku, ale pracodawca będzie zobowią­zany wliczyć nagrodę do podstawy zasiłku macie­rzyńskiego. Wynika to z tego, że w regulaminie brak jest regulacji dotyczącej zachowania prawa do tego składnika wynagrodzenia za okres pobierania za­siłku macierzyńskiego.

Należy więc uznać, że składnik ten nie przysługuje pracownikowi w okresie pobierania zasiłku macierzyń­skiego i w związku z tym powinien zostać uwzględnio­ny w podstawie wymiaru zasiłku. Warto przy okazji wspomnieć, że nagroda, do której pracownik ma pra­wo w okresie pobierania wynagrodzenia chorobowego, zasiłku chorobowego i zasiłku opiekuńczego, nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek.

Zgodnie z rozporządzeniem ministra pracy i poli­tyki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad usta­lania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (a co za tym idzie – na ubezpieczenie chorobowe) stano­wi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem przycho­dów wskazanych w § 2 ust. 1 rozporządzenia.

Zasadniczo nagroda stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpie­czenie zdrowotne. Jednak na mocy § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia z podstawy wymiaru składek wyłączone zostały składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobie­rania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są wypła­cane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku.