Obowiązki płatnika składek i ubezpieczonego przy przekroczeniu trzydziestokrotności

Kategoria: Składki ZUS
Data: 09-08-2016 r.

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jest co roku ograniczona do kwoty 30-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia zapisanego w ustawie budżetowej. Przy ustalaniu tej kwoty sumuje się przychody ze wszystkich tytułów, z których ubezpieczony podlega obowiązkowo ubezpieczeniom lub przystąpił do dobrowolnych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. 

W 2016 r. ograniczenie podstawy wymiaru składek wynosi 121,650 zł.

 

Pamiętajmy, że limit ten nie dotyczy składek na ubezpieczenia chorobowe i wypadkowe, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Dlatego pomimo przekroczenia kwoty rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, płatnik składek nadal powinien naliczać i opłacać należne składki na powyższe ubezpieczenia i fundusze.

Obowiązki płatnika składek

Obowiązek zaprzestania obliczania i przekazywania składek na te ubezpieczenia ponad kwotę graniczną ma płatnik składek, ponieważ może on na bieżąco kontrolować wysokość podstawy, od której odprowadzane są składki.

Bez problemu może to zrobić, gdy jest jedynym płatnikiem składek dla ubezpieczonego.

Przykład:

Jeden płatnik składek

Pan Krzysztof z tytułu zatrudnienia otrzymuje wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości 25.000 zł. Wynagrodzenie za dany miesiąc pracodawca wypłaca w ostatnim dniu roboczym tego miesiąca. W maju 2016 roku podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pana Krzysztofa przekroczyła limit o 3.350 zł:

25.000 zł x 5 miesięcy = 125.000 zł.

125.000 zł – 121.650 zł (limit obowiązujący w 2016 roku) = 3.350 zł.

Pracodawca miał obowiązek za maj naliczyć i opłacić za pracownika składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od kwoty 21.650 zł, zgodnie z wyliczeniem: 25.000 zł –  3.350 zł = 21.650 zł. W imiennych raportach miesięcznych za kolejne miesiące (za okres od czerwca do grudnia 2016 roku) wykazuje zerową podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz zerowe kwoty składek na te ubezpieczenia.

Obowiązki ubezpieczonego

Jeżeli ubezpieczony ma dwóch lub więcej płatników (np. wykonuje równocześnie dwie umowy o pracę), na podstawie informacji otrzymywanych od płatników (np. tzw. pasków wynagrodzeń) może na bieżąco ustalić miesiąc, w którym nastąpiło osiągnięcie lub przekroczenie rocznego limitu, poprzez dodawanie podstaw wymiaru składek za poszczególne miesiące.

Powinien poinformować o tym każdego z płatników, tak aby nie opłacali za niegoskładek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Po osiągnięciu kwoty granicznej ubezpieczony ma obowiązek zawiadomić wszystkich płatników składek i złożyć oświadczenie na piśmie.

Jan Leski, prawnik

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Oskładkowanie umów cywilnoprawnych – 11 odpowiedzi na pytania

pobierz

Okres zasiłkowy

pobierz

Jak rozliczać ekwiwalent za niewykorzystany urlop w 2017 roku

pobierz

Dokumenty ubezpieczeniowe – 8 odpowiedzi na pytania

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 39345 )
Array ( [docId] => 39345 )