Pracownikowi, z którym rozwiązano stosunek pracy w związku ze zwolnieniami grupowymi, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości uzależnionej od stażu pracy u danego pracodawcy. Taka sama odprawa powinna być wypłacona również w razie tzw. zwolnienia indywidualnego.
Odprawy przy zwolnieniach grupowych lub indywidualnych bez składek
Kategoria: Składki ZUS
Data: 17-07-2014 r.
Ze składek zwolnione są odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacane pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym zm.in. tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, niewydania w terminie świadectwa pracy.
Odprawa pieniężna otrzymywana przez pracownika w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach zwolnień grupowych jest jego przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że należy uwzględnić ją w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.
Czasami pracodawcy w celu dokonania restrukturyzacji decydują się na wypłacenie pracownikom dodatkowych świadczeń. Jeżeli wypłata następuje na skutek rozwiązania umowy o pracę, od takich przychodów składki nie powinny być naliczane. Nie ma przy tym znaczenia, czy rozwiązanie stosunku pracy nastąpi za wypowiedzeniem, czy też za porozumieniem stron. Istotne jest natomiast, aby pracodawca, przyznając pracownikowi taką odprawę, czy też odszkodowanie, wyraźnie zaznaczył, że wypłata następuje w związku z rozwiązaniem umowy o pracę.
Rozwiązanie umowy o pracę w wyniku wypowiedzenia następuje po upływie okresu wypowiedzenia, ściśle określonego w Kodeksie pracy.
W przypadku umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony okres wypowiedzenia zależy od długości zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy i wynosi:
- 2 tygodnie – przy stażu zakładowym krótszym niż 6 miesięcy,
- 1 miesiąc – przy stażu zakładowym wynoszącym co najmniej 6 miesięcy lub
- 3 miesiące – przy stażu zakładowym wynoszącym co najmniej 3 lata.
Kodeks pracy przewiduje jednak również wyjątki od tej zasady i daje pracodawcy prawo do skrócenia okresu wypowiedzenia. Takie uprawnienie jest obwarowane pewnymi warunkami. Skrócenie okresu wypowiedzenia może nastąpić, tylko gdy strony łączyła umowa na czas nieokreślony, a okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące (taki okres przysługuje pracownikowi, który był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 3 lata, z wyjątkami przewidzianymi w art. 36 § 1 1 i § 5 kp). Jeżeli wypowiedzenie zatrudnionemu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony następuje z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy bądź z innych przyczyn niedotyczących pracowników, pracodawca może w celu wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę skrócić okres trzymiesięcznego wypowiedzenia. Skrócony okres wypowiedzenia nie może jednak wynosić mniej niż miesiąc. W takim przypadku pracownikowi należy się odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za pozostałą część okresu wypowiedzenia.
Podstawa prawna:
§ 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. nr 161, poz. 1106 ze zm.).
Zobacz także:
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
