Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracownika stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów podatkowych, za wyjątkiem wynagrodzenia chorobowego, zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczeń chorobowego i wypadkowego oraz przychodów ze stosunku pracy wymienionych w § 2 ust. 1 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Z art. 81 ust. 1, 5 i 6 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, wynika, że do ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracownika stosuje się przepisy, które określają podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tego ubezpieczonego, z tym zastrzeżeniem, że:
podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pomniejsza się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe sfinansowane ze środków pracownika,
do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne nie stosuje się ograniczenia w postaci rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe,
w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne uwzględnia się wynagrodzenie chorobowe.