Naczelny Sąd Administracyjny wyraził taki pogląd po rozpatrzeniu sprawy chorego, którego zły stan zdrowia uniemożliwiał ustalenie jego faktycznego miejsca zamieszkania.
Trudno też było odtworzyć przebieg życia pacjenta. Niestety tak specyficznej sytuacji nie regulują przepisy ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
W tym przypadku posłużono się więc przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego i posiłkowo zastosowano kryterium miejsca zdarzenia prawnego. W rozpatrywanej sprawie miejscem zdarzenia był szpital w mieście O., który starał się ustalić uprawnienia pacjenta do bezpłatnej opieki medycznej. W efekcie, jak ustalił NSA prawomocnym wyrokiem, organem właściwym do wydania decyzji potwierdzającej prawo chorego do bezpłatnych świadczeń z NFZ jest prezydent miasta O.
Zgodnie z przepisami ustawy zdrowotnej, w przypadku potwierdzenia prawa do opieki decyzją organu, musi on dostarczyć kopię tej decyzji właściwemu oddziałowi wojewódzkiemu NFZ. Pacjent ma prawo do opieki zdrowotnej na podstawie takiej decyzji przez 90 dni od dnia określonego w decyzji. Dniem tym jest data złożenia wniosku, lub dzień udzielenia świadczenia medycznego, jeżeli przypadek jest nagły.
Podstawa prawna:
ustawa z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn. Dz.U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.)
Autor: Anna Michalska - specjalista w zakresie ubezpieczeń społecznych
Opracowanie redakcyjne: Renata Kajewska
