Ubezpieczony, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby, nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie:
30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, jeżeli podlega temu ubezpieczeniu obowiązkowo, albo
90 dni, jeśli podlega ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie.
Jest to tzw. okres wyczekiwania na prawo do zasiłku chorobowego. W tym czasie nie ma prawa ani do zasiłku chorobowego, ani do wynagrodzenia za czas choroby z art. 92 kp.
Do wymaganego okresu nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między obecnym a poprzednim okresem ubezpieczenia nie przekroczyła 30 dni albo była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym lub odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.