Do jednego okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okresy poprzedniej niezdolności do pracy spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniego, a powstaniem następnego zachorowania nie przekracza 60 dni.
Zwolnienia bez dnia przerwy wliczają się do jednego okresu zasiłkowego
Jeżeli występuje ciągłość w zwolnieniu lekarskim, to wszystkie dni nieobecności składają się na jeden okres zasiłkowy – bez względu na to, czy niezdolność do pracy została spowodowana tą samą, czy też inną chorobą.
Przykład:
Pracownik przebywał na zasiłku chorobowym z ubezpieczenia wypadkowego od 22 października 2012 r. do 21 kwietnia 2013 r. (182 dni), następnie od 22 kwietnia do 19 sierpnia 2013 r. pobierał świadczenie rehabilitacyjne. Po wyczerpaniu tego okresu dostarczył pracodawcy zwolnienie lekarskie obejmujące okres 20 sierpnia do 5 września 2013 r. Ponieważ niezdolność do pracy od 20 sierpnia 2013 r. powstała bezpośrednio po świadczeniu rehabilitacyjnym, pracownik nie ma prawa do świadczeń chorobowych, a tym samym do nowego okresu zasiłkowego. Nieobecność podwładnego należy traktować jako usprawiedliwioną, ale niepłatną.
