Przy obliczaniu ekwiwalentu za urlop składniki wynagrodzenia określone w stałej stawce miesięcznej należy przyjąć w wysokości należnej pracownikowi w miesiącu, w którym nabył prawo do ekwiwalentu, nawet jeśli faktycznie nie otrzymał takiego wynagrodzenia, ponieważ przebywał np. na zwolnieniu lekarskim i w związku z tym zostało mu wypłacone świadczenie w niższej wysokości. W takiej sytuacji uwzględnia się zatem wynagrodzenie w wysokości określonej w umowie o pracę, gdyż nie ma znaczenia, czy wynagrodzenie to faktycznie zostało wypłacone w danym miesiącu.
W przypadku natomiast zmiennych składników wynagrodzenia przysługujących za okresy nie dłuższe niż miesiąc bierze się pod uwagę średnią z okresu 3 miesięcy poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu. Gdy pracownik nie przepracował całego miesiąca z powodu choroby, trzeba uzupełnić wypłacone mu wynagrodzenie chorobowe, stosownie do treści § 16 ust. 2 w związku z art. 17 ust. 2 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop.