Firmom opłaca się dbanie o kondycję sportową swoich pracowników

Często polityka firmy nakazuje dbać o utrzymanie kondycji fizycznej pracowników poprzez ich uczestnictwo w zajęciach sportowych. Aktywność ruchowa zapobiega bowiem powstawaniu chorób oraz zwiększa stymulację korzystnych dla zdolności do pracy fizycznej i umysłowej czynników, a także neutralizuje stresy. Ponadto zapewnienie pracownikom możliwości dbania o kondycję fizyczną wpływa na poprawę efektywności pracy, a także na zmniejszenie wskaźnika frustracji czy odejść pracowników ze spółki. Dla pracodawcy ważne jest, aby ten wskaźnik był jak najniższy, ponieważ zatrudnienie nowego pracownika wiąże się z ponoszeniem dodatkowych kosztów (m.in. rekrutacji i szkoleń wstępnych).

Wydatki na zakup kart (karnetów) umożliwiających pracownikom korzystanie z różnego rodzaju obiektów i zajęć sportowych można zaliczyć do kosztów podatkowych w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Potwierdzają to wydane interpretacje podatkowe Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach:

• z 13 grudnia 2010 r. (nr IBPBI/2/423-178/1/PC) oraz
• z 2 listopada 2011 r. (nr IBPBI/2/423-957/11/SD).

W obydwu pismach fiskus uznał za dopuszczalne potrącenie w kosztach pracodawcy wydatków na zakup kart (karnetów) umożliwiających pracownikom korzystanie z różnego rodzaju obiektów i zajęć sportowych (m.in. basenów, siłowni, kortów tenisowych i sal gimnastycznych).

Stanowisko to potwierdza również interpretacja indywidualna z 1 marca 2013 r. (nr ILPB3/423-491/12-5/AO). Wydatki takie wpływają na wielkość osiągniętych przez podatnika przychodów i jednocześnie nie mieszczą się w katalogu pozycji wyłączonych z kosztów ich uzyskania, określonym w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.