W trakcie postępowania sądowego pracodawca może zostać zobowiązany przez sąd do przedstawienia wyjaśnień i obliczeń niezbędnych do prawidłowego wskazania w wyroku sumy należnego pracownikowi wynagrodzenia (zob. wyrok SN z 12 lipca 2011 r., II PK 18/11 oraz wyrok SN z 29 czerwca 2005 r., I PK 233/04). Możliwe jest zarówno, że sąd najpierw wyda wyrok dotyczący przywrócenia do pracy, a dopiero potem wyrok w zakresie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, jak i że sąd w jednym wyroku rozstrzygnie w obu tych kwestiach.
Jak liczyć wynagrodzenie pracownika po przywróceniu do pracy przez sąd
Pracownik, który na mocy wyroku sądowego został przywrócony do pracy, ma prawo do otrzymania wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy. O konkretnej wysokości tego wynagrodzenia decyduje sąd pracy – wskazując ją w wyroku. Wynagrodzenie określone w wyroku jest obliczane zgodnie z zasadami przyjętymi dla ekwiwalentu urlopowego, uwzględniając ewentualne podwyżki lub obniżenia wynagrodzenia, które pracodawca przeprowadziłby przy kontynuacji zatrudnienia
Zasądzane pracownikowi wynagrodzenie zwykle nie będzie odpowiadało pełnej kwocie wynagrodzenia, jaką pracownik otrzymałby pozostając w stosunku pracy. Sąd jest bowiem zobowiązany do przestrzegania ustawowych limitów w zakresie przyznawanego pracownikowi wynagrodzenia.
W przypadku gdy sąd przywrócił do pracy pracownika zwolnionego za wypowiedzeniem, górna wysokość zasądzanej kwoty została ograniczona do wynagrodzenia za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące - nie więcej niż za 1 miesiąc. Jeśli przywrócenie dotyczyło pracownika zwolnionego bez wypowiedzenia, sąd zasądza kwotę nie przekraczającą 3 miesięcznego wynagrodzenia, nie mniejszą niż wynagrodzenie za 1 miesiąc. Jeśli sąd w tym samym wyroku orzekł o przywróceniu do pracy i wynagrodzeniu za czas pozostawania bez pracy, warunkiem wypłaty wynagrodzenia jest zgłoszenie przez pracownika gotowości do pracy. Tak więc, sam fakt wydania wyroku nie obliguje jeszcze pracodawcy do wypłaty zasądzonego na rzecz pracownika wynagrodzenia.
Termin na zgłoszenie gotowości do pracy przez pracownika wynosi 7 dni (chyba, że przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od pracownika). Termin 7 dniowy biegnie od momentu uprawomocnienia się wyroku I instancji bądź też od momentu wydania natychmiast wykonalnego wyroku przez sąd II instancji.
Na początku czerwca 2014 r. sąd pracy przywrócił pracownika do pracy, zasądzając na jego rzecz kwotę 5.489 zł tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy. Wyrok uprawomocnił się 27 czerwca 2014 r. Oczekując na rezultat postępowania sądowego pracownik podjął jednak pracę za granicą, otrzymując tam po pewnym czasie ofertę stałego zatrudnienia. Oferta okazała się na tyle atrakcyjna, że pracownik nie zdecydował się na powrót do pracodawcy, który go zwolnił. Nie podejmując pracy w terminie 7 dni od uprawomocnienia wyroku, pracownik nie spełnił warunku otrzymania zasądzonego wynagrodzenia – jego były pracodawca nie musi więc wypłacać tego świadczenia.
Podstawa prawna:
- art. 47, art. 48, art. 51, art. 57 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.),
- § 1 pkt 1 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenie w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U nr 62, poz. 289 ze zm.),
- art. 9 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).
Zobacz także:
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
