Obowiązujący czas pracy oblicza się, mnożąc 40 godzin przez liczbę tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym, a następnie dodając do otrzymanej liczby – liczbę dni pozostałych w okresie rozliczeniowym przemnożoną przez 8 godzin. Od otrzymanego wyniku odejmuje się po 8 godzin za każde święto przypadające w innym dniu niż niedziela.
W marcu przypadało do przepracowania 168 godzin. Ponieważ w marcu przypada 5 sobót i tylko 4 wtorki, pracownicy przepracują o jeden dzień więcej, niż wynika z obowiązującego wymiaru czasu pracy. Jednocześnie praca w taką sobotę nie stanowi pracy w dniu wolnym od pracy, wynikającym z 5-dniowego tygodnia pracy, wobec czego nie musi być rekompensowana innym dniem wolnym. Natomiast w związku z przekroczeniem przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy (tj. przepracowania 22 zamiast 21 dni) należy za pracę w tym dniu wypłacić, oprócz wynagrodzenia, dodatek w wysokości 100% za każdą przepracowaną godzinę.