Wynagrodzenie przysługujące pracownikowi zwolnionemu z obowiązku wykonywania pracy oblicza się jak wynagrodzenie za przestój. W praktyce bowiem pracownik doznaje przeszkód w wykonywaniu pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy. To pracodawca zdecydował o zwolnieniu go z obowiązku świadczenia pracy, a taką sytuację wprost reguluje art. 81 § 1 Kodeksu pracy.
Wynagrodzenie za czas niewykonywania pracy w okresie wypowiedzenia może być obliczane jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy. Taki sposób obliczania wynagrodzenia jest korzystniejszy dla pracownika, zatem nie ma przeszkód, aby otrzymał on wyższą płacę. Postanowienia w tej sprawie mogą wynikać z przepisów wewnętrznych obowiązujących u pracodawcy lub wprost z porozumienia o zwolnieniu z obowiązku świadczenia pracy.
Pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną. Jeżeli natomiast taki składnik wynagrodzenia (stawka osobistego zaszeregowania) nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania – pracownikowi przysługuje 60% wynagrodzenia.
