Od 1 stycznia 2017 r. wynagrodzenie w umowie zlecenia nadal może być wyrażone stawką kwotową, miesięczną, godzinową, akordową lub prowizyjną. Musi być jednak tak ustalone, aby kwota otrzymana po podzieleniu przysługującego wynagrodzenia przez liczbę godzin, jaką przepracował zleceniobiorca, wyniosła co najmniej 13 zł brutto (art. 8a ust. 1 i 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu).
Czy wynagrodzenie w umowie zlecenia musi być wyrażone stawką godzinową
Od 1 stycznia minimalne wynagrodzenie będzie przysługiwało nie tylko pracownikom, ale także zleceniobiorcom oraz osobom tzw. samozatrudnionym, czyli prowadzącym jednoosobowo działalność gospodarczą, niezatrudniającym pracowników. Stawka minimalna dla zleceniobiorców i osób samozatrudnionych została wyrażona w stawce godzinowej i w 2017 roku będzie wynosiła 13 zł.
Przykład:
W umowie zlecenia, której przedmiotem jest tłumaczenie na język polski umów handlowych i innych dokumentów sporządzanych w języku francuskim wskazano, że zleceniobiorcy przysługuje wynagrodzenie w wysokości 1.200,00 zł za każdy miesiąc wykonywania zlecenia. Zleceniobiorca w danym miesiącu przepracował 106 godzin. 1.200,00 zł : 106 godz. = 11,32 zł
Otrzymany wynik jest niższy niż 13 zł, co oznacza, że zleceniobiorcy przysługuje wyrównanie w wysokości 1,68 zł (13 zł – 11,32 zł) za każdą przepracowaną godzinę: 106 godz. x 1,68 zł = 178,08 zł
Z ustalonej w umowie stawki wynagrodzenia miesięcznego wynika, że umówione wynagrodzenie odpowiada zaledwie 92 pełnym godzinom pracy (92 godz. x 13 zł = 1.196 zł). Z początkiem 2017 r. umowa zlecenia powinna zostać zatem uzupełniona o zapisy, które jednoznacznie wskażą, że w przypadku gdy czas przeznaczony na wykonanie zlecenia przekroczy 92 godziny zleceniobiorcy będzie przysługiwało wynagrodzenie uzupełniające, uwzględniające stawkę 13 zł za każdą godzinę powyżej tego limitu. Jednak nawet przy braku takich zapisów zleceniodawca i tak będzie zobowiązany do stosownego wyrównania wynagrodzenia do stawki co najmniej 13 zł za godzinę.
Nowy obowiązek – ewidencja godzin pracy
Od 1 stycznia będzie istniał obowiązek ewidencjonowania godzin pracy zleceniobiorcy. Sposób prowadzenia ewidencji strony ustalają w umowie zlecenia. Oznacza to, że strony mogą go określić dowolnie i przykładowo ustalić, że zleceniobiorca po zakończeniu każdego dnia pracy przedstawi zleceniodawcy szczegółową informację o przepracowanych godzinach. Jeżeli strony nie określą w umowie sposobu potwierdzania godzin pracy, wówczas zleceniobiorca będzie zobowiązany do przedłożenia w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej informację o liczbie godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług, w terminie poprzedzającym termin wypłaty wynagrodzenia.
Ewidencję czasu pracy zleceniodawca będzie zobowiązany przechowywać przez okres 3 lat od dnia, w którym wynagrodzenie za dany miesiąc stało się wymagalne (art. 8c ustawy o minimalnym wynagrodzeniu).
W tym miejscu warto zwrócić uwagę, że przyjęty sposób ewidencjonowania godzin pracy - w przypadkach gdy wynagrodzenie ustalono stawką inną niż godzinowa - może niekiedy spowodować konieczność dopłacenia wynagrodzenia do stawki 13 zł, mimo że po podzieleniu całego osiągniętego wynagrodzenia przez łączną liczbę przepracowanych godzin stawka ta będzie wyższa.
Podstawa prawna:
- Art. 734–735 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz.U. z 2016 r. poz. 380).
- Ustawa z 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r. poz. 1265).
- Ustawa z 10 października 2002 o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (tekst jedn.: Dz.U. z 2015 r. poz. 2008).
- Rozporządzenie Rady Ministrów z 9 września 2016 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2017 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1456).
Zobacz także:
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
