Urlop w miesiącu zmiany wymiaru czasu pracy można różnie liczyć

Data: 06-06-2013 r.

Przepisy prawa pracy nie regulują, jak należy obliczyć przysługujący wymiar urlopu w sytuacji, gdy wymiar czasu pracy pracownika ulega zmianie w trakcie miesiąca, za który ustalany jest urlop. Metod jest co najmniej cztery. Wszystkie mają swoje plusy i minusy.

Zasada nabycia prawa do urlopu

Prawo do urlopu pracownik nabywa pierwszego dnia pracy w danym miesiącu, z wyjątkiem urlopu w pierwszym roku pracy, gdzie będzie to ostatni dzień każdego miesięcznego okresu zatrudnienia. Dla ustalenia wymiaru urlopu decydująca jest data nabycia do niego prawa. Dlatego też przyjmujemy, że o wymiarze urlopu przysługującego za dany miesiąc decyduje status pracownika w dniu nabycia prawa do tego świadczenia.

Przykład: Pracownik pracuje od 23.05.2012 r. do 31.01.2013 r.:

  • od 23.05.2012 do 30.06.2012 na pełnym etacie;
  • od 01.07.2012 do 31.10.2012 na pół etatu;
  • od 01.11.2012 do 31.12.2012 na 1/4 etatu;
  • od 01.01.2013 do 31.01.2013 na pełnym etacie;

Jest to jego pierwszy rok pracy, czyli prawo do urlopu pracownik ten nabywa ostatniego dnia każdego miesiąca (dlatego obliczamy dni dla połowy etatu pomimo faktu, że pierwsze dni drugiego miesiąca dotyczyły całego etatu). Podczas zatrudnienia pracownik nie korzystał z urlopu wypoczynkowego.

Liczba dni urlopu, za które należy wypłacić pracownikowi ekwiwalent

Miesiąc 1

Od 23 maja do 22 czerwca 2012 r. – pełny etat: 1/12 z 20 dni = 1,67 dnia, tj. 13 godzin i 22 minuty.

Pierwszego urlopu nie zaokrągla się do pełnych dni! Przepis art. 1552a kp mówiący o zaokrąglaniu urlopu do pełnego dnia nie odnosi się bowiem do pierwszego urlopu.

Miesiąc 2

Od 23 do 30 czerwca 2012 r. – pełny etat, a od 1 do 22 lipca 2012 r. – 1/2 etatu.

Przyjmujemy urlop za ten okres wynikający z 1/2 etatu, gdyż w dniu, w którym pracownik nabył prawo do urlopu, był zatrudniony w tym wymiarze:

20 dni × 1/2 = 10 dni. 1/12 z 10 dni = 0,83 dnia, tj. 6 godzin i 38 minut.

Miesiące 3, 4, 5

Od 23 lipca do 22 października 2012 r. – pracownik nieprzerwanie pracuje na 1/2 etatu:

  • 20 dni × 1/2 = 10 dni,
  • 1/12 z 10 dni × 3 miesiące = 2,5 dnia, tj. 20 godzin.

Miesiąc 6

Od 23 do 31 października 2012 r. – 1/2 etatu, a od 1 do 22 listopada 2012 r. – 1/4 etatu. Przyjmujemy urlop za ten okres wynikający z 1/4 etatu, gdyż w dniu, w którym pracownik nabył prawo do urlopu, był zatrudniony w tym wymiarze:

  • 20 dni × 1/4 = 5 dni,
  • 1/12 z 5 dni = 0,42 dnia, tj. 3 godziny i 22 minuty.

Miesiąc 7

Od 23 listopada do 22 grudnia 2012 r. – praca jest wykonywana na 1/4 etatu.

1/12 z 5 dni = 0,42 dnia tj. 3 godziny i 22 minuty.

Za okres od 23 do 31 grudnia 2012 r. pracownik nie nabywa prawa do urlopu (niepełny miesiąc).

Miesiąc 8

Z dniem 1 stycznia 2013 r. pracownik nabywa prawo do urlopu za ten rok w wymiarze 20 dni proporcjonalnie do czasu trwania umowy (w tym przypadku za 1 miesiąc). Zatem ekwiwalent za urlop zostanie obliczony za okres od 1 do 31 stycznia. 1/12 z 20 dni = 1,67 dnia, w zaokrągleniu do pełnych dni – 2 dni, tj. 16 godzin

Łącznie pracownik otrzyma ekwiwalent za urlop za 7,84 dnia, tj. 62 godziny i 44minuty, czyli za 63 godziny.

Zasada „większościowa”

Jako podstawę ustalenia wymiaru przysługującego urlopu za dany miesiąc przyjmuje się ten okres pracy w danym wymiarze czasu pracy, który obejmuje większą część miesiąca kalendarzowego.

Zasada korzyści pracownika

W przypadku zmiany wymiaru czasu pracy w trakcie miesiąca dla ustalenia przysługującego urlopu za dany miesiąc należy wybrać zawsze wyższy wymiar czasu pracy w tym miesiącu i dla tego wymiaru ustalić urlop.

Zasada proporcjonalności

Należy obliczyć średni wymiar czasu pracy pracownika w okresie, za który ustalany jest wymiar przysługującego urlopu. Średni wymiar czasu pracy trzeba odnieść do dni kalendarzowych, a nie roboczych, gdyż pracownik pozostaje w zatrudnieniu przez wszystkie dni miesiąca, jak również nabycie prawa do urlopu następuje w określonym dniu kalendarzowym.

Najbezpieczniejsze dla pracodawcy są zasady: nabycia prawa do urlopu (ma oparcie w brzmieniu przepisów dotyczących terminów nabywania prawa do urlopu) i proporcjonalności (przy jej zastosowaniu pracownik otrzymuje urlop w wymiarze najbardziej zbliżonym do przepracowanego okresu).

Podstawa prawna: art. 152–155 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).

Jarosława Warszawska, Mericon Kadry Płace Doradztwo


Zobacz także:

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Oskładkowanie umów cywilnoprawnych – 11 odpowiedzi na pytania

pobierz

Okres zasiłkowy

pobierz

Jak rozliczać ekwiwalent za niewykorzystany urlop w 2017 roku

pobierz

Dokumenty ubezpieczeniowe – 8 odpowiedzi na pytania

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 33080 )
Array ( [docId] => 33080 )