Usługi parabanków – ryzyko czy korzyści

Na polskim rynku usług finansowych pojawia się coraz więcej firm oferujących łatwe i szybkie pożyczki. Fakt, że działają bez odpowiedniej licencji i w obszarze nieobjętym nadzorem finansowym powoduje, że należy ze szczególną ostrożnością podchodzić do korzystania z instrumentów finansowych przez nie oferowanych.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że pożyczka zawierana przez spółkę z parabankiem nie będzie regulowana ustawą z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim. W takim przypadku właściwe są przepisy art. 720–724 Kodeksu cywilnego, dotyczące umowy pożyczki, będące bardzo lakonicznymi regulacjami. Powoduje to, że osoby prawne pozbawione są wielu przywilejów, z których może skorzystać konsument. Ustawa o kredycie konsumenckim nakłada na parabanki wiele obowiązków, jak m.in. ten polegający na dokładnym i rzetelnym określeniu w umowie całkowitego kosztu kredytu, w szczególności informacji o wszelkich odsetkach, opłatach i prowizjach.

W związku z tym, że w przypadku gdy umowa zawierana jest przez spółkę taki obowiązek nie powstaje, należy bardzo dokładnie przeanalizować treść umowy i przeliczyć wnikliwie wszelkie zawarte w niej koszty we własnym zakresie. Często w zapisach umowy takiej pożyczki mogą pojawiać się postanowienia nie do końca zrozumiałe, które po pewnym czasie spowodują powstanie po stronie pożyczkobiorcy zobowiązań, których w ogóle się nie spodziewał albo które nie wynikały jasno z umowy. Przykładem takiego działania może być opłata przygotowawcza za rozpatrzenie wniosku pożyczkowego lub obowiązek ustanowienia zbyt wysokich zabezpieczeń.