Notariusz może potwierdzić w pisemnym pełnomocnictwie delegowanie sprawowania faktycznej opieki nad dzieckiem. W świetle przepisów jednak taki dokument nie pozwala podejmować na jego podstawie żądnych decyzji w sprawach istotnych dla dziecka np. leczenie, wyjazd na wycieczkę, badanie psychologiczne, forma kształcenia itd. Także nie uprawnia to do złożenia wniosku o wydanie orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania.
Pełnomocnictwo do opieki nie daje prawa do decydowania o dziecku
Pełnomocnictwo notarialne daje jedynie podstawę do sprawowania faktycznej opieki nad dzieckiem. Nie zwalnia rodziców ucznia z obowiązku sprawowania władzy rodzicielskiej, ani nie upoważnia osób wskazanych w oświadczeniu do działania i podejmowania decyzji w sprawach dziecka.
Rodzice mogą przekazać opiekę nad dzieckiem innej osobie tylko przez orzeczenie sądu, który zgodnie z art. 110 kodeksu rodzinnego, wobec przemijającej przeszkody w wykonywaniu władzy rodzicielskiej zawiesza jej sprawowanie i wyznacza opiekuna. Czy zawieszenie jest potrzebne, zależy od uznania sądu, które oczywiście nie może być dowolne, lecz musi być podyktowane dobrem dziecka i wszechstronną oceną całokształtu okoliczności sprawy. Tylko w tym trybie orzeczona opieka prawna ma skutki prawne dające możliwość działania w imieniu dziecka. Po ustaniu przeszkody trzeba sądownie uchylić zawieszenie sprawowania opieki.
Zgodnie z rozporządzeniem MEN z 18 września 2008 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające, tylko rodzic lub prawny opiekun może wystąpić o wydanie orzeczenia.
Podstawa prawna:
-
art. 110 ustawy z 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz.U. z 2015 r. poz. 583),
-
rozporządzenie ministra edukacji narodowej z 18 września 2008 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych (Dz.U. nr 173, poz. 1072).
Zobacz także:
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
