Oddziaływania dyrektywne i niedyrektywne
Najogólniej, metody podejścia do wychowania można podzielić na:
- oddziaływania dyrektywne - bezpośrednie, świadome i planowane wpływanie na zmiany w rozwoju dzieci i młodzieży, działanie ukierunkowane na dokonanie pożądanych, trwałych zmian,
- oddziaływania niedyrektywne - wspomaganie młodych w kierowaniu własnym rozwojem, z uwzględnieniem ich aktywności, ale też odpowiedzialności za jakość procesu i jego efekty.
Wychowanie to nie tylko zasady i konsekwencje, ale przede wszystkim relacje, klimat szkoły, uwzględniający inicjatywę i podmiotowość uczniów oraz rodziców. Zaproszenie uczniów i rodziców do bycia w tej roli leży po stronie szkoły, od pierwszego kontaktu z nią.
Przełamanie stereotypów dotyczących wychowania
Należy zadbać by wychowanie dyrektywne nie było dominującym sposobem myślenia i oddziaływania na uczniów w szkole. Dyrektor szkoły przełamuje stereotypowe podejście nauczycieli i rodziców w tym zakresie
Powszechnie uważa się, że uczeń, który nie sprawia problemów wychowawczych jest często obdarzany etykietą „grzecznego”, tj. spełniającego oczekiwania (rodziców, nauczycieli), ale często też „niewidzialnego”. Konsekwencją takiego myślenia może być postrzeganie problemów wychowawczych w kategoriach:
- niespełniania przez uczniów stawianych im wymagań,
- niedostosowania się do oczekiwań „bycia w zgodzie z wymaganiami” (np. ekstrawagancja w stroju, niekonwencjonalność myślenia, oryginalne zainteresowania, wypowiedzi „na przekór”).