Egzekwowanie obowiązku nauki wobec pełnoletniej uczennicy

Przepisy prawa oświatowego nakładają na dzieci i młodzież obowiązek nauki do ukończenia 18 roku życia (art. 15 ust. 1 ustawa o systemie oświaty). Dyrektor szkoły jest wierzycielem obowiązku szkolnego uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum, obowiązek nauki u uczniów szkół ponadgimnazjalnych jest egzekwowany przez właściwe organy gminy. Dyrektor szkoły musi brać poprawkę na szczegółowe brzmienie przepisu – obowiązek nauki trwa do ukończenia 18 roku życia, a nie do osiągnięcia pełnoletności.

Z reguły pełnoletność uzyskuje się wraz z ukończeniem 18 roku życia, jednak istnieją sytuacje, w których za pełnoletnią uznaje się osobę młodszą – dotyczy to kobiet, które za zgodą sądu opiekuńczego uzyska zgodę na zawarcie małżeństwa (art. 10§ 1  Kodeks rodzinny i opiekuńczy). W związku z tym, że ustawa o systemie oświaty nie odnosi się do pełnoletności, ale konkretnego wieku, dyrektor szkoły lub władze samorządowe mają obowiązek egzekwować obowiązek nauki u każdej osoby, która nie ukończyła 18 roku życia.

Zgodnie z przepisami ustawy o systemie oświaty odpowiedzialność za realizowanie obowiązku szkolnego i obowiązku nauki spoczywa na rodzicach lub prawnych opiekunach ucznia. Odstępstwem od tej zasady jest sytuacja, w której obowiązek nie jest spełniany przez uczennicę, która decyzją sądu uzyskała pełnoletność przed ukończeniem osiemnastego roku życia. W takim przypadku wszelkie środki przedegzekucyjne i egzekucyjne są kierowane bezpośrednio do uczennicy – ani dyrektor szkoły ani właściwe ograny gminy nie informują rodziców o zaistniałej sytuacji.