Podatek od wartości dodanej nie może być kosztem ani przychodem do celów podatku dochodowego

Problem: W interpretacjach podatkowych istnieją dwa różne sposoby rozpoznawania przychodów i kosztów: 1) przychody i koszty ujmuje się w kwotach netto; 2) przychody i koszty należy uwzględnić w kwotach zawierających podatek od wartości dodanej. Który sposób jest właściwy?

Rozwiązanie: Podatek naliczony z prawem do odliczenia w innym państwie członkowskim nie stanowi kosztu podatkowego. Z kolei podatek należny rozliczany w deklaracji VAT w innym państwie członkowskim nie jest przychodem do celów podatku dochodowego.

Organ podatkowy, wydając interpretację indywidualną, uznał, że podatek od wartości dodanej nakładany zgodnie z obowiązującymi przepisami na terytorium Finlandii nie może być utożsamiany z podatkiem od towarów i usług. Swoją argumentację wywiódł z definicji podatku od wartości dodanej zawartego w ustawie o VAT, na podstawie której nie można utożsamiać podatku od towarów i usług obowiązującego w innym państwie członkowskim niż Polska z podatkiem od towarów i usług obowiązującym w Polsce.

WSA, rozpatrując skargę w tej sprawie, podzielił pogląd, iż podatek naliczony (podatek od wartości dodanej) z prawem do odliczenia w deklaracji VAT w Finlandii nie stanowi kosztu podatkowego oraz podatek należny (podatek od wartości dodanej) rozliczany w deklaracji VAT w Finlandii nie jest przychodem do celów podatku dochodowego. Sąd podkreślił, że istota VAT polega na tym, że powinien on pozostawać neutralny dla przedsiębiorcy.

Więcej na ten temat >>