Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) dochody podatników ze źródeł nieujawnionych podlegają opodatkowaniu stawką 75 proc.
Opodatkowanie przychodów ze źródeł nieujawnionych może nastąpić wyłącznie po przeprowadzeniu przez urząd skarbowy postępowania podatkowego, zakończonego decyzją ustalającą wysokość dochodów z nieujawnionych źródeł.
Obowiązkiem organów podatkowych, dokonujących ustalenia podatku z nieujawnionych przychodów, jest przede wszystkim określenie kwoty poniesionego wydatku oraz wartości zgromadzonych w tym roku zasobów finansowych.
Ponadto organ powinien również ustalić wielkość mienia zgromadzonego w roku podatkowym oraz w latach poprzednich, które pochodzi z przychodów już opodatkowanych lub wolnych od podatku. W przypadku gdy zostanie stwierdzone, że poniesione wydatki nie znajdują pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów, organy podatkowe są uprawnione do przyjęcia tezy, że podatnik osiągnął przychody ze źródeł, których nie ujawnił.
Takie podejrzenie uzasadnia wszczęcie postępowania w sprawie ustalenia podatku od przychodów z nieujawnionych źródeł przychodów, które może być wszczęte tylko z urzędu.
