Zgodnie z prawem autorskim, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Z drugiej strony, na mocy Kodeksu pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę. Pracodawca „zagarnia” więc efekty pracy pracownika, płacąc mu w zamian ustalone wynagrodzenie (pensję).
Należy zatem postawić pytanie: komu przysługują autorskie prawa majątkowe do utworu, stworzonego w ramach stosunku pracy? Czy twórca może domagać się dodatkowego wynagrodzenia w oparciu o art. 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
Zgodnie z brzmieniem art. 12 ustawy prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.
Jeżeli zatem do obowiązków pracownika należy tworzenie szat graficznych stron internetowych, autorskie prawa majątkowe do stworzonych w ramach wykonywania obowiązków służbowych utworów przysługują pracodawcy od momentu ich przyjęcia i zaakceptowania. Przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje tutaj z mocy prawa. Pracownikowi nie będzie więc przysługiwało roszczenie o dodatkowe wynagrodzenie za korzystanie przez pracodawcę z utworu.
