Rezerwy na niewykorzystane urlopy są rozliczeniem międzyokresowym biernym.
Dodajmy, że rozporządzenie Komisji (UE) nr 475/2012 z 5 czerwca 2012 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1126/2008 przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do Międzynarodowego Standardu Rachunkowości (MSR) 1 oraz Międzynarodowego Standardu Rachunkowości (MSR) 19 zawiera brzmienie standardu obowiązujące od okresów rocznych rozpoczynających się po 1 lipca 2012 r. lub później, ale w tym zakresie nie uległy zmianie zapisy z wcześniejszej wersji MSR 19.
Wśród świadczeń pracowniczych wyróżniamy między innymi:
- Krótkoterminowe świadczenia pracownicze. Są to świadczenia pracownicze (inne niż świadczenia z tytułu rozwiązania stosunku pracy), które podlegają w całości rozliczeniu przed upływem dwunastu miesięcy od końca rocznego okresu sprawozdawczego, w którym pracownicy wykonywali związaną z nimi pracę. W związku z nimi obciążamy koszty bieżącego okresu. Do tych świadczeń zaliczamy rezerwy na niewykorzystane urlopy. Są one zatem rozliczeniem międzyokresowym biernym.
- Inne długoterminowe świadczenia pracownicze. Są to wszystkie świadczenia pracownicze inne niż krótkoterminowe świadczenia pracownicze, świadczenia po okresie zatrudnienia i świadczenia z tytułu rozwiązania stosunku pracy. W związku z tymi świadczeniami tworzymy tzw. rezerwy na:
a) długoterminowe płatne nieobecności, takie jak urlop udzielany z tytułu długiego stażu pracy lub urlop naukowy;
b) nagrody jubileuszowe i inne świadczenia z tytułu długiego stażu pracy;
c) długoterminowe renty inwalidzkie;
d) wypłaty z zysku i premie oraz
e) odroczone wynagrodzenia np. odprawy emerytalne.