Należności cywilnoprawne powstają w jednostkach budżetowych w wyniku zawartych umów w związku z wykonywaniem przez nie zadań ustawowych. Dokumentem ewidencjonowanym w księgach rachunkowych jednostki przy należnościach cywilnoprawnych są faktury (jeżeli kontrahentem jest podatnik VAT) lub rachunki (jeżeli kontrahent nie jest podatnikiem VAT).
Zasady udzielania ulg w spłacie należności cywilnoprawnych
Kategoria: Finanse publiczne
Data: 09-03-2016 r.
Jednostki samorządu terytorialnego w wyjątkowych sytuacjach mogą umarzać, rozkładać na raty lub odraczać płatności przypadających im należności. Decyzje w tej sprawie podejmowane są na podstawie uchwał rad gminy, rad powiatu i sejmików województw.
Dysponent części budżetowej lub dysponent państwowego funduszu celowego może wyrazić zgodę na niedochodzenie należności budżetu państwa z tytułu umowy cywilnoprawnej, której kwota wraz z odsetkami nie przekracza 100 zł.
Umarzanie, odraczanie i rozkładanie na raty należności cywilnoprawnych
Należności pieniężne, mające charakter cywilnoprawny, przypadające:
- państwowym jednostkom sektora finansów publicznych,
- jednostkom samorządu terytorialnego z tytułu realizacji zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego
mogą być umarzane lub ich spłata może być odraczana bądź rozkładana na raty.
Ewidencja księgowa umorzenia należności cywilnoprawnych
Umorzenie prowadzi do nieefektywnego wygaśnięcia długu, a jego skutki jednostka należąca do sektora publicznego musi odzwierciedlić w swoich księgach rachunkowych. Momentem ujęcia skutków wydanej decyzji powinien być miesiąc, w którym została wydana decyzja. Kierując się zasadą ostrożnej wyceny, jednostka posiadająca na dzień bilansowy przeterminowane należności powinna dokonać szczegółowej analizy sytuacji finansowej dłużnika i w uzasadnionym przypadku dokonać odpisu aktualizującego na pełną wartość przeterminowanych należności cywilnoprawnych.
Podstawa prawna:
- Ustawa z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 885 ze zm.).
- Ustawa z 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 168).
- Ustawa z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.).
- Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.).
- Rozporządzenie ministra finansów z 7 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych (tekst jedn.: Dz.U. z 2015 r. poz. 1542).
- Rozporządzenie ministra finansów z 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 289).
Zobacz także:
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
