Kierowca po każdym 4,5-godzinnym okresie prowadzeniu pojazdu korzysta z co najmniej 45-minutowej przerwy, która może być podzielona na części – najpierw przerwa długości co najmniej 15 minut, po której nastąpi przerwa długości minimum 30 minut. Przerwę przewiduje także ustawa o czasie pracy kierowców. Jej długość jest uzależniona od dobowego wymiaru czasu pracy kierowcy.
Dłuższa przerwa w prowadzeniu − 50% pensji dla kierowcy
Czas przerwy rozliczamy jak dyżur, za który przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50% stawki wynagrodzenia. Za okres przerwy należy się kierowcy wynagrodzenie, nie można zrekompensować tego czasem wolnym.
Podczas przerwy kierowca nie może wykonywać jakichkolwiek czynności, zaliczanych do czasu pracy. W praktyce przerwa od samego prowadzeniu pojazdu może być dłuższa, ponieważ po jej zakończeniu, a przed ponownym okresem prowadzenia pojazdu kierowca może wykonywać inne czynności (np. nadzór nad załadunkiem).
Jednak nie ma uzasadnienia do stosowania dłuższych przerw w czasie wykonywania przewozu. Jeśli po zakończeniu 45-minutowej przerwy kierowca nie kontynuuje jazdy, gdyż czeka na kolejne dyspozycje przełożonego, nie można tego czasu uznać jako ciągłość przerwy.
Podstawa prawna:
-
rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 382/85 (Dz.Urz. UE l.102 z 11 kwietnia 2006 r.),
-
ustawa z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 1155).
Zobacz także:
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
