Dzienny czas prowadzenia pojazdu to łączny czas jazdy od zakończenia jednego dziennego odpoczynku do rozpoczęcia następnego dziennego odpoczynku lub między dziennym a tygodniowym odpoczynkiem. Oznacza to, że odebranie odpoczynku dziennego (który wynosi minimum 9 kolejnych godzin) powoduje rozpoczęcie nowego dziennego okresu prowadzenia. Maksymalnie może on wynosić 9 godzin, a dwa razy w tygodniu 10 godzin.
Odpoczynek dzienny kierowcy zawiera się w odpoczynku tygodniowym
Bez względu na długość jazdy, jeśli przed tym okresem i po nim kierowca odebrał chociaż 9 godzin odpoczynku, to kolejny cykl jazdy wynosi 9 godzin. Do odpoczynku tygodniowego kierowca nie musi doliczać dodatkowo odpoczynku dziennego.
Minimalny czas trwania dziennego czasu jazdy nie jest określony, więc może trwać nawet 5 minut, jeśli przed tym okresem i po nim kierowca odbierze co najmniej 9 godzin odpoczynku. Po wykorzystaniu prawidłowego odpoczynku dziennego rozpoczyna się kolejny dzienny okres jazdy, składający się np. z dwóch części wynoszących po 4,5 godziny oddzielonych przerwą.
Odbierając odpoczynek tygodniowy, nie trzeba doliczać do niego wymaganego dziennego odpoczynku, ponieważ ten ostatni może być zawarty w tym pierwszym. Zgodnie z przepisami dzienny odpoczynek może zostać przedłużony do rozmiarów regularnego lub skróconego tygodniowego odpoczynku. Taki przedłużony odpoczynek spełnia wymóg zarówno dziennego, jak i tygodniowego odpoczynku.
art. 4 lit. k oraz art. 8 ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 382/85 (Dz.Urz. UE l.102 z 11 kwietnia 2006 r.).
Zobacz także: