Umowa ADR nie przewiduje, żeby w trakcie transportu materiałów niebezpiecznych w pojeździe przebywała przypadkowa osoba, która jest niezwiązana ani z przewozem, ani z żadnym z uczestników tego przewozu.
Jako kierowcę należy traktować nie tylko tego, kto w danym momencie prowadzi pojazd, ale także każdą osobę, która w razie potrzeby w ramach swoich obowiązków zacznie prowadzić auto. Warto więc zastanowić się, jak w razie kontroli ITD udowodnić, że osoba przypadkowa przewożona podczas przewozu ADR nie świadczy pracy i nie jest kierowcą.
Obowiązkowemu szkoleniu ADR podlegają kierowcy oraz inne osoby wykonujące czynności związane z przewozem materiałów niebezpiecznych. Osoby przypadkowe przebywające podczas przewozu ADR, nie mające związku z realizowanym przewozem, nie muszą mieć szkolenia ADR.
Kierowcy pojazdów przewożących towary niebezpieczne powinni posiadać zaświadczenie wydane przez właściwą władzę. Dokument ten ma potwierdzać, że przeszli kurs szkoleniowy i zdali egzamin w zakresie wymagań, które powinny być spełnione podczas przewozu ADR.
Z kolei osoby, których obowiązki dotyczą przewozu drogowego towarów
niebezpiecznych, powinny zostać przeszkolone w zakresie wymagań
związanych z takim przewozem, stosownie do odpowiedzialności i
obowiązków. Są to:
pracownicy zatrudnieni przez przewoźnika lub nadawcę,
pracownicy dokonujący załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych,
pracownicy firm spedycyjnych lub wysyłkowych oraz
kierowcy inni niż posiadający zaświadczenie ADR, zaangażowani w przewóz drogowy towarów niebezpiecznych.
Każdy członek załogi pojazdu przewożącego towary niebezpieczne powinien posiadać przy sobie dokument z fotografią potwierdzający jego tożsamość.
Podstawa prawna:
umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzona w Genewie 30 września 1957 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 815),
art. 4 lit. c rozporządzenia Rady (EWG) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 382/85 (Dz.Urz. UE l.102 z 11 kwietnia 2006 r.).
Roman Kozub, prawnik, były pracownik instytucji kontrolnej, pełnomocnik renomowanych firm transportowych
Zobacz także:
