Przesłuchanie zarządzającego musi jednak dotyczyć sprawy przewoźnika, a nie naruszenia, które popełnił zarządzający.
Kara dla przewoźnika po zebraniu rzetelnych dowodów
Główny inspektorat transportu drogowego może przekazać wojewódzkiemu inspektoratowi sprawę ukarania przewoźnika do ponownego rozpatrzenia, jeśli zabrakło kluczowych dowodów, np. przesłuchania zarządzającego transportem.
Kara dla przewoźnika
Wojewódzki inspektorat transportu drogowego ukarał przedsiębiorcę za przekroczenie maksymalnego czasu jazdy bez przerwy oraz korzystanie z tachografu bez wymaganego sprawdzenia okresowego, badania kontrolnego lub kalibracji.
Przedsiębiorca odwołał się od tej decyzji. Twierdził, że przedstawił dużo dowodów świadczących o tym, że nie jest odpowiedzialny za stwierdzone naruszenie. Jednak WITD nie wziął tego pod uwagę.
Przesłuchanie nie w tej sprawie
Odwołanie okazało się skuteczne. GITD uchylił decyzję WITD i przekazał mu sprawę do ponownego rozpoznania. Wskazał, że zgromadzone dowody nie wystarczają, aby można było ukarać przedsiębiorcę.
GITD zauważył, że przesłuchano jedynie zarządzającego transportem w firmie w sprawie popełnienia przez niego wykroczenia. Przedsiębiorca złożył skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Stwierdził, że GITD powinien sam przesłuchać zarządzającego transportem i rozstrzygnąć sprawę.
Uzupełnienie dowodów
WSA uznał, że GITD postąpił prawidłowo. Organ odwoławczy ma prawo we własnym zakresie przeprowadzić dodatkowe postępowanie dowodowe. Jednak gdy trzeba je przeprowadzić w znacznej części, jedynym wyjściem jest przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.
Zarządzający transportem został przesłuchany wyłącznie w swojej sprawie. Przedsiębiorca nie był więc powiadomiony o przeprowadzeniu przesłuchania i nie mógł wziąć w nim udziału. Dlatego protokół z przesłuchania nie mógł być wykorzystany w postępowaniu o ukaraniu przedsiębiorcy. Zatem trzeba ponownie przesłuchać zarządzającego jako osobę, która ma największą wiedzę o organizacji pracy w firmie. Przesłuchanie musi przeprowadzić WITD.
wyrok WSA w Lublinie z 4 września 2014 r., III SA/Lu 129/14.
Zobacz także: