Do lekarza trzeba będzie zabrać swój PESEL
Podstawowym sposobem potwierdzania prawa do świadczeń opieki zdrowotnej będzie elektroniczne potwierdzanie przez świadczeniodawcę uprawnień świadczeniobiorcy na podstawie numeru PESEL. Numer ten będzie weryfikowany przez placówkę zdrowotną w Centralnym Wykazie Ubezpieczonych (CWU).
Ma to nie tylko ułatwić potwierdzanie prawa do świadczeń przez pacjentów, ale także zdjąć z nich odpowiedzialność za udokumentowanie prawa do świadczeń.
Inaczej będzie w stosunku do najmłodszych niemowląt
Wyjątek od tej zasady dotyczy dzieci do 3. miesiąca życia. Dzieci te mogą jeszcze nie uzyskać własnego numeru PESEL i w tym przypadku elektroniczne potwierdzenie dokonywane jest na podstawie numeru PESEL rodzica.
Na wszelki wypadek lepiej jednak mieć ze sobą ZUS RMUA
Może się jednak okazać, że potwierdzenie prawa do świadczeń za pomocą numeru PESEL nie będzie możliwe lub przy weryfikacji uzyska się wynik negatywny. W takim przypadku świadczeniobiorca będzie miał dwa wyjścia.
- będzie mógł przedstawić inny dokument potwierdzający jego prawo do świadczeń (pracownik – np. legitymację ubezpieczeniową z aktualnym wpisem, ZUS RMUA),
- będzie mógł też złożyć oświadczenie zawierające imię i nazwisko, PESEL (ze wskazaniem dokumentu, na podstawie którego dokonano potwierdzenia tożsamości), adres zamieszkania oraz wskazanie podstawy prawa do świadczeń opieki zdrowotnej.
Ustawa jest korzystna dla bardzo wielu podmiotów
Należą do nich:
- ubezpieczony – świadczeniobiorca, czyli pacjent, nie musi okazywać dokumentu potwierdzającego ubezpieczenie zdrowotne, co znacznie uprości proces potwierdzania prawa do świadczeń;
