Wdowa (lub wdowiec), ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli:
- w chwili śmierci współmałżonka osiągnęła 50. rok życia lub była niezdolna do pracy, albo
- wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków bądź rodzeństwa uprawnione do renty rodzinnej (w wieku poniżej 16 lat, a jeżeli małoletni kształci się w szkole to do 18. roku życia), po zmarłym współmałżonku, lub jeżeli sprawuje opiekę nad dzieckiem całkowicie niezdolnym do pracy oraz do samodzielnej egzystencji, posiadającym uprawnienie do renty rodzinnej.
Prawo do renty rodzinnej będzie również przysługiwało, jeżeli wdowa (wdowiec), osiągnęła 50. rok życia lub stała się niezdolna do pracy w ciągu 5 lat od śmierci współmałżonka bądź zaprzestania wychowywania dzieci, wnuków, rodzeństwa uprawnionych do renty rodzinnej po zmarłym.
Świadczenia z tytułu renty rodzinnej będą także przysługiwały rozwiedzionemu małżonkowi lub wdowie (wdowcowi), mimo iż nie pozostawała ze zmarłym we wspólności małżeńskiej. Jednakże, aby uzyskać w takiej sytuacji prawo do renty rodzinnej, wskazane osoby, oprócz ogólnych warunków koniecznych do uzyskania renty rodzinnej omówionych powyżej, muszą posiadać w dniu śmierci współmałżonka prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem bądź ugodową sądową.