Przerwa w pracy może wchodzić do podstawy wymiaru zasiłków

W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją pracodawca może zatrudniać pracowników w tzw. przerywanym czasie pracy. Polega on na podzieleniu dobowego okresu pracy przerwą, która nie jest wliczana do czasu pracy, ale jest obowiązkowo odpłatna. Taki system czasu pracy może być stosowany, pod warunkiem że:

• jego wprowadzenie uzasadnione jest rodzajem pracy lub jej organizacją,
• pracownik z góry zna ustalony dla niego rozkład czasu pracy, z uwzględnieniem przerw w wykonywaniu pracy,
• w ciągu doby rozkład ten zawiera nie więcej niż jedną przerwę nie wliczaną do czasu pracy, która trwa nie dłużej niż 5 godzin,
• za czas przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju, z wyjątkiem pracownika zatrudnionego u pracodawcy będącego osobą fizyczną, prowadzącego działalność w zakresie rolnictwa, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, któremu wynagrodzenie takie przysługuje warunkowo.

Należne wynagrodzenie za czas przerwy określone zostało w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju. Za 1 godzinę niezawinionego przez pracownika przestoju, przysługuje wynagrodzenie, jakie wynika z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką godzinową lub miesięczną. Gdy przy określaniu warunków wynagrodzenia nie wyodrębniono godzinowej lub miesięcznej stawki osobistego zaszeregowania, pracownikowi przysługuje 60% wynagrodzenia.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami wynagrodzenie pracownika otrzymane za czas przerwy jest jego przychodem ze stosunku pracy. Katalog przychodów pracowniczych jest rozbudowany bardzo szeroko, co sprawia, że pod tym pojęciem mieszczą się właściwie wszystkie wypłaty pieniężne i świadczenia w naturze, jakie pracownik otrzymuje w ramach stosunku pracy. Rozporządzenie składkowe zawiera enumeratywny katalog wyłączeń przychodów, które nie stanowią podstawy składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Wynagrodzenie za czas przerwy w przerywanym systemie czasu pracy nie zostało ujęte w tym katalogu.

Podstawa prawna

• § Art. 81 § 1, art. 139 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
• § Art. 36 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz.U. z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm.).
• § § 1 i 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. z 1998 r. nr 161, poz. 1106 ze zm.).
• § Art.12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. nr 64, poz. 361 ze zm.).

Autor: Renata Zawiślak, specjalista w zakresie ubezpieczeń społecznych
Opracowanie redakcyjne: Renata Kajewska