Lecznicze kąpiele dla osób cierpiących na choroby reumatyczne

Lecznicze kąpiele dla osób cierpiących na choroby reumatyczne łagodzą ból, cofają objawy i samą chorobę. Jednak kąpiel dla osoby chorej musi być dokładnie dobrana. To lekarze określają odpowiednie zabiegi dla każdego pacjenta. A ponieważ rozmaitych kąpieli jest bardzo dużo, mają z czego wybierać.

Kąpiele najczęściej działają równocześnie uzdrawiająco na kilka chorób czy dolegliwości. Ta sama kąpiel może pomagać np. przy chorobach krążenia, nerwowych i otyłości. Niestety, są również przeciwwskazania do konkretnych kąpieli. Dlatego trzeba dokładnie rozważyć, jaki rodzaj kąpieli pomoże choremu i mu nie zaszkodzi.

Najbardziej znanym propagatorem leczniczego działania wodolecznictwa był ojciec Sebastian Kneipp, który przez kilkadziesiąt lat obserwował ich działanie na różne choroby. Nie był lekarzem ani twórcą tej metody, lecz znacznie ją rozwinął, stwarzając podstawy do badań naukowych.

Okazuje się, że lecznicze kąpiele mogą mieć ponad sto różnych odmian. Są kąpiele całkowite, gdy całe ciało zanurzone jest w płynie, a także częściowe, gdzie zanurza się tylko stopę albo obie, jedną nogę lub obie, tylko jedną rękę albo obie, półkąpiele.

Kąpiele proponowane przez specjalistów mogą zalecać zanurzanie ciała w wodzie o różnej temperaturze: zimnej, ciepłej, gorącej, a także zmiennej w trakcie zabiegu. Ponadto do wody, zależnie od dolegliwości, można dodawać różne składniki: np. siano, zioła (rozmaryn, rumianek, melisę, tymianek, kory dębu, macierzanki, krwawnika, szałwi, ślazu itd.) lub wyciągi z nich. Inne kąpiele mogą zawierać borowinę, siarkę, dwutlenek węgla itd.

Woda w naczyniach do zabiegów może wirować, masować pęcherzykami czy biczować chore ciało. Właśnie dlatego że tak wiele jest rozmaitych rodzajów kąpieli, trzeba skonsultować się z dobrym specjalistą, aby wybrał te, które przyniosą najlepsze rezultaty uzdrawiające. I określi, ile takich zabiegów jest niezbędnych. Kąpiele muszą bowiem być brane seriami, aby były skuteczne.

Kąpiel z dodatkiem siana

Wskazana jest przy chorobach reumatycznych o przewlekłym charakterze. Dokładnie rzecz biorąc, nie jest to siano, lecz kwiaty oraz nasiona traw i roślin rosnących na łąkach. Takie siano zalane zimną wodą jest powoli doprowadzane do wrzenia i tak podgrzewane przez pół godziny. Później odcedza się siano i płyn dodaje do wody kąpielowej.

Czas trwania takiego zabiegu to 30 minut. Bardzo ważną rolę leczniczą odgrywają tu olejki eteryczne rozmaitych roślin i inne substancje czynne zawarte w roślinach. Obok działania przeciwreumatycznego taka kąpiel pomaga przy otyłości, nerwobólach i zapaleniach nerwów.

Tak samo przygotowuje się kąpiel z dodatkiem odwaru ze słomy owsianej. Pomaga przy artretyzmie.

Kąpiel sosnowa

Gdy do wody dodamy olejki z igliwia sosny albo kosodrzewiny, pobudzi ona krążenie krwi w naczyniach obwodowych, co zmniejszy bóle reumatyczne, uspokoi, przyniesie sen w bezsenności i ukoi nerwy.

Kąpiele w wodach siarczkowo-siarkowodorowych

Stosuje się je często jako kąpiele całkowite, półkąpiele i kąpiele nasiadowe. Wskazane są przede wszystkim w chorobach reumatycznych o charakterze zwyrodnieniowym. Natomiast gorączka reumatyczna i zaostrzenie reumatoidalnego zapalenia stawów są bezwzględnym przeciwwskazaniem do tego zabiegu. Siarka przenika przez skórę jako siarkowodór, tiosiarczan lub jako koloid. A kąpiel silnie rozgrzewa ciało i prawdopodobnie wprowadzona przez skórę współtworzy kwas wchodzący w skład chrząstki stawowej i budowy ważnych aminokwasów: metioniny i cystyny.

Kąpiele borowinowe

Wskazane są przy procesach zwyrodnieniowych stawów i chrząstek stawowych, zadawnionych stanach pourazowych stawów, kości, okostnej i mięśni. Ponieważ są to kąpiele o bardzo intensywnym działaniu, istnieje sporo przeciwwskazań do ich stosowania: np. ostre stany zapalne, skłonności do krwawień narządów wewnętrznych, niewydolność krążenia, gruźlica, nowotwory. W czasie zabiegu pacjent powinien pozostawać pod stałym nadzorem pielęgniarskim. Natomiast to, jak gęsta powinna być przygotowana do zabiegu papka borowinowa i w jakiej temperaturze, zależy od wskazań lekarskich.

Kąpiel przegrzewająca

Ten zabieg jest wskazany dla osób z chorobami reumatycznymi: reumatyzm stawowy i mięśniowy. Nie wolno go zalecać osobom z osłabieniem serca i krążenia oraz miażdżycą naczyń krwionośnych. Rozpoczyna się w wodzie o początkowej temperaturze 35–36 st. C i co 5 minut wzrastającej o 1 st. C, aż do temperatury 42 st. C.

W najwyższej temperaturze nie powinno się przebywać dłużej niż od 3 do 5 minut. Co się wtedy dzieje w organizmie? Początkowo zakłócona zostaje termoregulacja ciała i zastój ciepła w organizmie, a potem zaczyna on pobierać ciepło i się rozgrzewa. Jest to dosyć niebezpieczny zabieg i powinien być przeprowadzany pod kontrolą lekarza.