Leki obniżające ciśnienie krwi czyli leki hipotensyjne stosuje się w leczeniu nadciśnienia tętniczego, w chorobie niedokrwiennej serca i w niewydolności krążenia. Ogólnie ich działanie można podzielić na dwie grupy. Pierwsza grupa obniża ciśnienie poprzez zmniejszenie płynów krążących w organizmie. Druga swym działaniem powoduje rozkurczenie mięśni naczyń krwionośnych. Prowadzi to do zwiększenia światła naczyń tętniczych a tym samym obniżenia ciśnienia.
Najbardziej popularną i najstarsza grupą leków stosowanych w nadciśnieniu tętniczym są tak zwane beta-blokery. Działają one bezpośrednio na receptory alfa adrenergiczne zmniejszając pojemność minutową serca. Ta grupa leków wykazuje dużą skuteczność, nie jest jednak pozbawiona działań niepożądanych. Dlatego należy zachować szczególna ostrożność przy współistniejącej astmie, cukrzycy i miażdżycy zarostowej tętnic. Leki z tej grupy mogą powodować depresję, zaburzenia widzenia, bóle brzucha, nudności i wymioty.
Inną grupą leków są antagoniści kanałów wapniowych, które hamują napływ jonów wapnia. To z kolei utrudnia kurczenie się komórek mięśni.
Dużą grupę leków stanowią diuretyki czyli leki moczopędne. Ich działanie polega na wzroście wydalania jonów sodowych a to prowadzi do zwiększenia wydalania wody.
