Zielony Fundusz Klimatyczny spełnia istotną rolę w łagodzeniu skutków zmian klimatycznych na świecie. Jednoczenie jest odpowiedzialny za wdrożenie działań i projektów infrastrukturalnych, które mają ograniczyć globalne ocieplenie. Chodzi tu szczególnie o redukcję emisji szkodliwych gazów w krajach rozwijających się.
Fundusz – powołany na konferencji klimatycznej Narodów Zjednoczonych w Kopenhadze – działa od 2009 roku. Jednak kluczowe dla jego funkcjonowania i dalszych kierunków rozwoju okazały się ustalenia, zawarte rok później na szczycie klimatycznym ONZ w Durbanie.
Tutaj, ponad 190 krajów zgodziło się na podpisanie wytycznych, które określają program globalnego porozumienia w zakresie ochrony środowiska. Dzięki tym działaniom, najpóźniej do roku 2015 będzie możliwe ustalenie ostatecznych norm prawnych, które obejmą wszystkie kraje Konwencji klimatycznej i 100 proc. emisji gazów cieplarnianych w tej grupie.
Powołanie Zielonego Funduszu Klimatycznego, a następnie zawarcie porozumienia w sprawie redukcji zanieczyszczeń do atmosfery wśród tak szerokiego grona państw jest przełomowym osiągnięciem. Dotąd bowiem – obowiązujący Protokół z Kioto – nakładał obowiązki w tym zakresie jedynie na kraje rozwinięte.
Jednocześnie w Durbanie zapadła decyzja o przyjęciu przez Unię Europejską drugiego okresu Protokołu z Kioto, który – zgodnie z harmonogramem – będzie obowiązywał od 1 stycznia 2013 roku. Dzięki temu zostało zażegnane niebezpieczeństwo, że po 2012 roku przestałyby obowiązywać na świecie regulacje odnoszące się do konieczności redukowania emisji CO2.
Tutaj rola Zielonego Funduszu we wsparciu działań proekologicznych będzie nieoceniona, szczególnie w przypadku krajów, które są dopiero na dorobku i nie posiadają odpowiednich zasobów finansowych. W przyszłości Fundusz ma być zasilony kwotą 100 mld dolarów, z których będą realizowane różnego rodzaju projekty w zakresie redukcji emisji szkodliwych gazów.
