Przede wszystkim, należy mieć dystans do tej jakże trudnej sytuacji, zbytnio się forsując nie będziemy w stanie w dłuższym czasie zapewnić choremu właściwej opieki.
Pamiętajmy o własnym wypoczynku i nie rezygnujmy z własnego życia, zagospodarujmy przynajmniej kilka godzin tygodniowo na własne przyjemności, zainteresowania, nie myślmy wówczas o chorobie najbliższego.
Jeżeli zaczynamy odczuwać, że nie dajemy już sobie samemu rady z chorym, nie bójmy się poprosić innych o pomoc, z pewnością nie będzie to odebrane jako słabość.
Szukajmy również wsparcia i pomocy u odpowiednich źródeł, np. czytajmy fora internetowe, kontaktujmy się z innymi osobami w naszej sytuacji, bardzo często możemy uzyskać od nich profesjonalne, wyczerpujące porady.
