Zgodnie z ogólną regułą kosztami podatkowymi mogą być tylko takie wydatki, które wpływają na osiągnięcie przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Ponadto wydatek nie może znajdować się w katalogu wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.
Wspomniany katalog nie wymienia wśród wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe opłat za usługi windykacyjne. Dlatego też należy uznać, że takie wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu. Potwierdza to Departament Podatków Bezpośrednich w orzeczeniu z 11 marca 2004 r., nr PB3-53/8214-56/HR/04 podkreślając, iż:
„(…) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów (art. 22 ust. 1 updof oraz art. 15 ust. 1 updop), z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 updof oraz art. 16 ust. 1 updop. Kosztami takimi są koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z jego funkcjonowaniem. Poniesione koszty windykacji należności mogą stanowić dla podatnika koszty uzyskania przychodów, o ile spełnione zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 updop, w szczególności jeśli podatnik wykaże związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesieniem kosztu i uzyskaniem przychodu, a poniesienie wydatku będzie uzasadnione i właściwie udokumentowane (…)”.