Nie wystarczy, gdy pracodawca wręczy pracownikowi zatrudnionemu w zadaniowym czasie pracy tylko ogólnie sformułowany zakres obowiązków. Wykonanie zadań można zaś kontrolować za pomocą sporządzanych przez pracownika raportów.
Zadaniem do wykonania nie może być osiągnięcie określonego rezultatu ekonomicznego. Można więc np. wyznaczyć pracownikowi jako zadanie odbycie z potencjalnymi klientami w każdym miesiącu określonej liczby spotkań, których celem jest prezentacja produktów firmy według ustalonego schematu i dążenie do zdobywania nowych zamówień, ale już nie - zdobycie określonej liczby zamówień w tym okresie lub wypracowanie określonej wartości sprzedaży. Byłoby to bowiem przerzucenie na pracownika części ryzyka związanego z prowadzeniem przez pracodawcę działalności gospodarczej, co jest niedopuszczalne w ramach stosunku pracy.