Inwestorzy oczekują, że pieniądze włożone w firmę przyniosą im satysfakcjonujące zyski. Satysfakcjonujące – czyli sporo wyższe, niż na przykład z lokat bankowych, a ponadto adekwatne do ryzyka, na jakie się decydują. Dla firm z kolei, to często jedyne źródło finansowania projektów albo możliwość wyjścia z przejściowych kłopotów z finansową płynnością.
Wartość kapitału własnego
Kapitał własny przedsiębiorstwa, to środki wniesione do firmy przez właścicieli na stałe oraz środki wygospodarowane przez samą firmę w toku jej działalności. Kapitał własny jest kapitałem podstawowym. Bez niego przedsiębiorstwo nie jest w stanie pozyskać kapitału wierzycielskiego. Zwykle kapitał własny firmy jest zaangażowany w przedsiębiorstwie na stałe. Udziałowcy odbierają jedynie z tego tytułu roczną dywidendę (jeżeli zarząd część wypracowanych środków zarekomenduje na wypłatę premii zgromadzeniu wspólników/walnemu zgromadzeniu, a te organy w głosowaniu ją zatwierdzą). Ryzyko utraty środków jest permanentne i zależy nie tylko od samej spółki, ale od bardzo wielu czynników zewnętrznych, jak choćby od globalnego kryzysu.
Koszt zaangażowanych własnych środków, jest zatem – najogólniej mówiąc – kosztem możliwości lub utraconych szans (kosztem alternatywnym). Jest równy łącznej stopie zwrotu, jakiej właściciel mógłby się spodziewać, gdyby zainwestował w inne aktywa, ale o porównywalnym ryzyku.
Należy przyjąć, że kapitał własny jest zawsze droższy, niż obcy. Wynika to choćby tylko z podatków – o ile kapitału własnego nie można wrzucić w koszty działalności (nie jest wykazywany w sprawozdaniach finansowych firmy), aby w ten sposób umniejszyć podatek CIT ew. PIT, o tyle kapitał obcy można.
