Kapitał są to szeroko rozumiane środki ekonomiczne, które skapitalizowane są w zasobach finansowych oraz rzeczowych. Od aktywów odróżnia je ich abstrakcyjny oraz jednorodny charakter. Kapitał trwały jest pojęciem precyzyjniejszym, które odnosi się do procesu analizy finansowej przedsiębiorstwa.
Kapitał trwały
Jest to łączna suma wszystkich środków długoterminowych, które zostały zainwestowane w firmę w formie kapitału własnego i obligacji długoterminowych. Określa się go też mianem kapitału stałego, długoterminowego lub zainwestowanego.
Kapitał trwały jest więc sumą kapitału własnego, rezerwy odroczonego podatku dochodowego, rezerw długoterminowych, zobowiązań długoterminowych oraz ujemnej wartości firmy i rozliczeń międzyokresowych. Określić go można mianem aktywów netto, odpowiada więc wartości wszystkich aktywów, które finansowane są przez właściciela oraz z zadłużenia długoterminowego.
Aktywa netto stosowane są w celu wyliczania wskaźników finansowych, co pozwala na bardziej szczegółowe dane, które określają sytuację finansową przedsiębiorstwa.
Srebrna reguła i kapitał obrotowy netto
Kapitał trwały jest związany ze srebrną regułą finansową. Reguła ta obowiązuje, kiedy kapitał trwały jest wyższy bądź równy aktywom stałym. W srebrnej regule istotny jest udział kapitału własnego, który znajduje się w kapitale trwałym, im wyższy jest ten udział, tym większą niezależność finansową ma przedsiębiorstwo.
Odpowiednio zarządzana polityka finansowa przedsiębiorstwa sprawia, że kapitał trwały w całości pokrywa aktywa stałe oraz część aktywów obrotowych.
Drugim pojęciem związanym z kapitałem trwałym jest kapitał obrotowy netto zwanego też kapitałem pracującym. Jest to część kapitału, która odpowiada za finansowanie aktywów obrotowych, może mieć ona wartość ujemną, dodatnią lub zerową. Liczy się ją według spojrzenia majątkowego lub kapitałowego, co może dawać różniące się od siebie wyniki.
