Jak technologia RFID wpiera zarządzanie

Liczenie przedmiotów i porównywanie rzeczywistych zapasów z dokumentacją jest czynnością przez nikogo nielubianą, czasochłonną i nużącą. Co gorsza, nie zawsze przynosiła pożądane rezultaty. Bardzo rzadko zdarzało się w 100% zinwentaryzować dane pomieszczenie, nie wspominając już o kilku magazynach.

Technologia RFID eliminuje te uciążliwości. A to dlatego, że pozwala w ciągu sekundy na zbiorczą (do 350 przedmiotów) identyfikację z odległości nawet 8 metrów i przy dokładności sięgającej 99,7%. Brzmi niewiarygodnie, zwłaszcza, gdy ma się w pamięci przebieg inwentaryzacji z wykorzystaniem tradycyjnych metod. To działanie jednak udowodniono i w ten sposób inwentaryzacja przebiega już w tysiącach szpitali na całym świecie.

Cała czynność sprowadza się do tego, że pracownik wyposażony w przenośny czytnik RFID wchodzi do pomieszczenia, w którym przedmioty (sprzęty medyczne, lekarstwa, akcesoria) oznakowane są tagami, po czym wykonuje kilka ruchów czytnikiem w powietrzu. Wszystkie produkty z tagami, które znajdują się w odległości kilku metrów są skanowane. Nie trzeba skanować każdego produktu z osobna ani przykładać czytnika do taga. Przedmiot może nawet znajdować się w kartonowym pudle – technologia RFID działa także przez przeszkody. Poprawne zidentyfikowanie kilkuset sprzętów czy opakowań z lekarstwami zajmuje kilka sekund.

Pełna wiedza na temat zasobów służy do planowania zamówień: personel wie, których przedmiotów brakuje, które wkrótce się skończą, a które są jeszcze w wystarczającej liczbie. Nie dochodzi do sytuacji, gdy zamawiane są niepotrzebne, nadmiarowe akcesoria, a te, których akurat nie ma, są pominięte i nieuwzględnione przy zamówieniach.

Co więcej – tagi RFID mogą przenosić wiele informacji. Nie tylko nazwę produktu, ale także jego model, numer serii czy datę ważności. Dzięki temu można błyskawicznie przekonać się, którym lekarstwom kończy się termin do spożycia, dlatego powinno się je wykorzystać w pierwszej kolejności. RFID pomaga uniknąć marnotrawstwa i wyrzucania niezużytych medykamentów.

To sytuacja aż za dobrze znana w polskich szpitalach: w nagłych przypadkach potrzebny jest konkretny sprzęt, którego akurat nie ma pod ręką. I trudno go znaleźć. Zaczynają się więc gorączkowe poszukiwania. Nerwowej atmosfery można by uniknąć dzięki technologii RFID. Służy ona do tworzenia systemu lokalizacji w czasie rzeczywistym (real time location system). Korzystając z komputera lub tabletu da się w kilka chwil precyzyjnie określić położenie dowolnego przedmiotu lub sprzętu, który jest oznakowany tagiem RFID.

Taki system lokalizacji oparty jest na współpracy anten z czytnikiem. Te pierwsze pracują bez ustanku, odczytując sygnały z tagów. Pobierane przez siebie informacje przekazują do czytnika, który następnie przetwarza je na dane zrozumiałe dla aplikacji komputerowej, z której korzysta personel. Na ekranie widać, gdzie jest poszukiwany właśnie sprzęt.

To istotne wsparcie, które nie tylko wprowadza ład w codzienne funkcjonowanie szpitala, ale także oszczędza czas marnowany na poszukiwanie specjalistycznego wyposażenia. W niektórych przypadkach pomaga zapobiec zbędnym wydatkom. Gdy wydaje się, że dane urządzenie zaginęło na dobre i nie da się go odnaleźć, system lokalizacji oparty na RFID umożliwia odnalezienie go – zamiast wydawać pieniądze na zakup nowego.

Wielkimi krokami zbliża się moment, gdy polskie szpitale będą musiały wprowadzić elektroniczny system identyfikacji pacjenta. Zgodnie z obowiązującym prawem musi to nastąpić do końca 2017 roku. Znikną ręcznie wypisywane bransoletki czy wieszane na łóżkach karty chorych. Co je zastąpi? Popularne są opaski z kodem QR, ale o wiele większe możliwości oferują opaski z tagami RFID. Pierwszą różnicą jest koszt: opaskę z kodem QR można wykorzystać raz, podczas gdy opaska RFID to narzędzie wielokrotnego użytku. Informacje na niej można uzupełniać, dodawać nowe lub usuwać już te istniejące. Opaska z RFID jest zatem jednorazowym wydatkiem, co ma przecież znaczenie dla szpitalnego budżetu Drugą istotną różnicą jest pojemność: kod QR nie pomieści tak wielu informacji jak tag RFID. W rezultacie ten ostatni może zawierać takie dane, jak imię i nazwisko pacjenta, historia jego choroby, przepisane leki i ich dawki czy też planowane zabiegi. Sposób odczytu informacji z kodu QR i taga RFID jest trzecią różnicą, która ostatecznie przesądza porównanie na korzyść technologii radiowej identyfikacji. Kod QR musi być zeskanowany przez bezpośrednie przyłożenie do czytnika. Tag RFID można odczytać nawet wtedy, gdy jest przykryty kocem, a lekarz z czytnikiem znajduje się w pewnej odległości od chorego. To nie tylko oszczędność czasu – tak istotnego przy obchodzie – ale i wygoda dla pacjenta.

Opaski z RFID stwarzają jeszcze jedną możliwość, której kody QR nigdy nie zapewnią. Chodzi o monitoring i lokalizację pacjenta. Każdy chory z bransoletką RFID może zostać w dowolnej chwili zlokalizowany. Służy do tego ten sam mechanizm wykorzystywany przy tworzeniu systemu lokalizacji w czasie rzeczywistym dla szpitalnych sprzętów.