Przepisy wyróżniają kilka rodzajów dowodów korygujących w zależności od tego, w jakiej sytuacji są wystawiane. Ich treść będzie się zatem nieco różniła w przypadku udzielenia rabatu (tzw. faktura korygująca rabatowa), zwrotu towarów i kwot nienależnych oraz zwrotu zaliczki (przedpłaty, zadatku czy raty), podwyższenia ceny czy stwierdzenia pomyłki.
Można wskazać dwa sposoby wystawiania dokumentów związanych z rabatem (§ 13 rozporządzenia o fakturach). Zależy to od tego, czy podatnik udzielił go na:
- jedną lub więcej dostaw towarów lub usług czy
- na wszystkie dostawy towarów lub usług na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie.
W pierwszym przypadku faktura powinna zawierać:
- oznaczenie „Korekta” albo wyrazy „Faktura korygująca”,
- numer kolejny oraz datę jej wystawienia,
- dane zawarte w dowodzie pierwotnym, czyli:
- datę wystawienia,
- kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje tę fakturę,
- imiona i nazwiska lub pełne nazwy sprzedawcy oraz ich adresy,
- NIP sprzedawcy i nabywcy (z zastrzeżeniem niektórych transakcji
wewnątrzwspólnotowych, gdzie podawać należy NIP odpowiednio z kodem PL
polskiego podatnika i lub VAT-UE podmiotu unijnego),
- datę dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest
określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży
o charakterze ciągłym jednostka może podać na fakturze miesiąc i rok
dokonania sprzedaży,
- nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem,
- kwotę i rodzaj udzielonego rabatu,
- kwotę zmniejszenia podatku należnego.
Niezależnie od rodzaju, każdy dokument korygujący powinien zawierać słowa „Korekta” lub „Faktura korygująca”.
W przypadku zwrotu towarów i kwot nienależnych oraz zaliczek (przedpłat, zadatków lub rat) faktury korygujące powinny także zawierać nazwę (rodzaj) zwróconego towaru lub usługi, której dotyczyła kwota nienależna lub zaliczka, względnie kwotę i rodzaj zwróconych towarów, zwróconą kwotę nienależną lub zwróconą kwotę zaliczki (przedpłaty, zadatki lub raty).
Jeśli podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać:
- oznaczenie „Korekta” albo „Faktura korygująca”,
- dane zawarte w fakturze pierwotnej:
- imiona i nazwiska lub nazwy (pełne) sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
- NIP sprzedawcy (z zastrzeżeniem określonych transakcji wewnątrzwspólnotowych, gdzie podawać należy numer z kodem PL),
- okres, do którego odnosi się udzielany rabat,
- kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.
W przypadku obydwu rodzaju faktur korygujących, jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, jego kwotę oraz wartość zmniejszenia podatku należnego podatnik powinien podać w podziale na poszczególne stawki podatku (§ 13 ust. 4 rozporządzenia o fakturach).
Podstawa prawna: Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.).
Katarzyna Czajkowska-Matosiuk, ekspert w Instytucie Nauk PrawnychUniwersytetu Warszawskiego
Zobacz także: