Identyfikowanie pojazdu przez radar Iskra 1

Policjanci wyposażeni w radar Iskrę 1 zatrzymali kierowcę, który jechał 89 km/h w miejscu, gdzie dozwolona prędkość wynosiła 60 km/h. Za stwierdzone wykroczenie funkcjonariusze chcieli nałożyć na kierowcę mandat w kwocie 100 zł oraz 4 punkty karne. Jednak zatrzymany nie przyjął mandatu i sprawa trafiła do sądu.

Kierowca oświadczył, że nie przekroczył dopuszczalnej prędkości, a wskazanie na radarze nie dotyczyło jego samochodu. Dodał też, że konstrukcja radaru powinna umożliwiać identyfikację pojazdu, którego prędkość jest mierzona. Jednak radar Iskra 1 nie ma takiej funkcji.

Policjantka obsługująca radar zeznała, że w momencie dokonywania pomiaru pomiędzy nią a zatrzymanym samochodem nie poruszały się inne auta. Nie była jednak pewna, czy jakiś pojazd nie jechał za tym autem. Drugi członek patrolu kategorycznie oświadczył, że w momencie dokonywania pomiaru drogą nie jechały inne pojazdy. Sąd nie uznał jednak jego zeznań za wiarygodne, ponieważ w chwili zarejestrowania wykroczenia funkcjonariusz był zajęty legitymowaniem innego kierowcy.

Sąd przyznał rację kierowcy. Wskazał, że konstrukcja radaru powinna umożliwiać identyfikację pojazdu, którego prędkość mierzy. Tymczasem radar Iskra 1, którym posługiwała się policjantka, nie ma takiej funkcji. Mierzy on tylko prędkość najszybszego pojazdu znajdującego się w zasięgu radaru.

W takiej sytuacji do ewentualnego nałożenia mandatu konieczne było ustalenie, czy w momencie dokonywania pomiaru w zasięgu radaru znajdowały się inne pojazdy oprócz zatrzymanego. Biorąc pod uwagę niespójne zeznania policjantów, nie dało się wykluczyć, że w rzeczywistości prędkość wyświetlona na radarze dotyczyła innego auta. W konsekwencji kierowca został uniewinniony.